ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πονάει... όταν στα 35 σου συνειδητοποιείς πώς οι ρομαντικές ψυχές στη πλειοψηφία τους είναι καταδικασμένες στη μοναξιά! μήπως φταίνε τα παραμύθια που έλεγε η γιαγιά μου όταν ήμουν μικρή και έχουν ποτίσει στο υποσυνείδητο μου πως μία και μοναδική αγάπη είναι η αληθινή;.. αυτή με τον 'πριγκηπα', που θα έρθει εκείνος να σε πάρει και να σε κάνει βασίλισσα στη ζωή του; .. και πως θα γίνει να ακολουθήσω το ρεύμα της εποχής με τις εφήμερες σχέσεις και το περιστασιακό σέξ όταν αυτό μόνο με αδειάζει αντί να με ικανοποιεί;;..'δε θα είσαι μόνη όμως' σου λένε.. και τί πάει να πεί μόνη τελικά;; έχω δεί μόνους περισσότερο απο μένα οι οποίοι βρίσκονται σε μια σχέση ή και σε ένα γάμο.. τρέμω..θέλω να διαψευστούν οι φόβοι μου πως τα χρόνια θα περάσουν και εγώ ακόμα θα τον περιμένω να ξαναανταμώσουν οι ζωές μας, γιατί μόνο αυτόν αγάπησα πραγματικά, θα γεράσω και θα είμαι μόνη μου γιατί πίστεψα στο παραμύθι της γιαγιάς πως η αγάπη πάντα κερδίζει και στο παραμύθι το δικό του που μου έλεγε..'εμείς οτι και να γίνει θα γεράσουμε μαζί, θα το δείς'! τελικά μάλλον γεννήθηκα σε λάθος εποχή..