ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η σχέση μας ήταν τυπική και ας πούμε επαγγελματική. Επι ένα χρόνο συναντιόμασταν με πολυ μεγάλη συχνότητα λόγω συνεργασίας. Όταν τελείωσε λοιπόν αυτό κάναμε να βρεθούμε μήνες. Του ειπα πως χρειάζομαι ξανά την βοήθεια του και συμφώνησε. Βρεθήκαμε. Ενώ μιλαγαμε με έπιασε, με μύρισε και με φίλησε. Μετά έγινε κόλαση. Βγάλαμε ότι δεν είχαμε βγάλει ολο αυτόν τον καιρο. Ο ένας έπιανε τον άλλον με τόσο πάθος που γεμίσαμε και οι δυο μελανιές. Έφυγα. Όταν έφτασα σπιτι με πηρε να με ρωτήσει αν έφτασα κι αν ειμαι καλά. Εκείνο το βραδυ δεν κοιμήθηκα. Ούτε το επόμενο. Τον σκεφτόμουν συνεχεια. Μετά απο δυο εβδομάδες και αφού είμασταν σε μια μικρή καθημερινή επικοινωνία βρισκόμαστε ξανά. Εκείνος απόμακρος και εριστικός. Μου λέει πως έφταιγε το σορτσάκι μου, έγινε, πάμε παρακάτω. Αν δώσεις ξανά εξετάσεις θα σε βοηθήσω. Του ειπα πως για εμενα δεν ειναι τόσο απλό. Εχω μπερδευτεί μετά απο αυτο που έγινε. Μου είπε πως θα περιμένει να το σκεφτώ και να του δώσω μια απάντηση. Παίρνω τα πράγματα μου παω στην πόρτα και χαιρετιομαστε. Ξαφνικά με τραβάει μου μυρίζει τον λαιμό, με βάζει ξανά μεσα. Χωρίς να το καταλάβω βρισκόμαστε ξανά με μπερδεμένα χέρια και πόδια καταϊδρωμένοι. Μου λέει πως τωρα μπερδεύτηκε και αυτός. Έφυγα. Τι στο διάολο ειναι ολο αυτο;