25.10.2012 | 00:16
Ε λοιπόν αυτό το πράγμα με τα μικρότερα αδέρφια
ισχύει τελικά και με το παραπάνω, Διάβαζα νωρίτερα μια εξομολόγηση μίας κοπέλας που είχε πρόβλημα με την αδερφή της..ακριβώς τα ίδια ισχύουν με τον μικρότερο μου αδερφό..και δεν είμαι ο μόνος και από άλλες περιπτώσεις που γνωρίζω τα ίδια γίνονται.. Έχουν ένα χάρισμα να γεννιούνται με ένα χαρακτήρα του στυλ "εγώ είμαι και κανείς άλλος" ,ένα τουπέ,έναν αέρα..μέσα στην οικογένεια τίποτα .πράξεις μηδέν..μόνο γλώσσα και πάντα να την βγαίνουν στον μεγάλο αδερφό,να τσαμπουκαλεύονται..ο μεγάλος πάντα το θύμα ,για όλες τις δουλειές και να τα ακούει και από πάνω και να νοιώθει και τύψεις . βλέπει αυτήν την ευαισθησία ο άλλος ο μικρότερος και τσουπ ,την εκμεταλλεύεται..αντίθετα έξω στις παρέες του και στους κοινούς γνωστούς ? άλλος άνθρωπος ,θεωρείται από τους τρίτους ότι είναι και ο ξεπεταγμένος-δραστήριος της οικογένειας.. αλλά στα σκούρα μικρέ ,ξέρεις ότι τον μεγάλο θα φωναξείς που δεν μπορεί να σου χαλάσει χατήρι γιατί σ'αγαπάει, αλλά δεν θα το πούμε σε κανένα αυτό..μεταξύ μας έτσι?