ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν το δέχομαι ότι σου τελείωσε ο έρωτας ρε φίλε...και δεν το δέχομαι γιατί μία μέρα πριν κάναμε σχέδια, γιατί μία μέρα πριν μου έλεγες πόσο με αγαπάς, γιατί μου έλεγες πόσο σου έλειψα τόσο καιρό....δεν το δέχομαι γιατί ποτέ δεν μου έδειξες τίποτα, δεν μου είπες τίποτα, απλά το αποφάσισες...δεν το δέχομαι όχι γιατί δεν μπορώ, 2,5 μήνες μετά είμαι πολύ καλά, αλλά γιατί δεν το πιστεύω...θέλεις φταίνε οι αλλαγές στη ζωή σου, θέλεις φταίει το άγχος του στρατού, δεν ξέρω...ξέρω μόνο πως με πλήγωσες, και εκμεταλλεύτηκες την ειρωνεία μου και δεν μου το είπες από κοντά. θέλησες μόνο να τα πούμε από κοντά όταν ΕΣΥ μπορούσες και πάλι να με αντιμετωπίσεις...σου χαρίστηκα και τότε, και τώρα αν μου το ζήταγες θα το έκανα...αλλά ξέρεις κάτι, η λογική μου δεν με αφήνει να επικοινωνήσω, σου έστειλα μήνυμα και το μετάνιωσα...και αυτά του στυλ "δεν θέλω να μη μιλιόμαστε" ίσως ήταν λόγια του αέρα...όσο σκληρά και να μου φέρθηκες, κωλόπαιδο όμως, ακόμα σε αγαπάω, και νιώθω πως δεν θα αγαπήσω ποτέ ξανά κανέναν άλλο έτσι...στόχος μου δεν είναι να βρω άλλον, αλλά να αγαπήσω ξανά κάποιον σαν εσένα, γιατί αυτή τη στιγμή αυτό μου φαίνεται αδύνατο!!!