25.5.2012 | 21:49
ε(β)ρος
Μπορεί για εσένα να έχει τελειώσει, να μη με σκέφτεσαι πια καθόλου, να έχεις άλλον στο μυαλό σου αλλά είσαι ακόμα γαμώτο εδώ, μέσα μου, γύρω μου, παντού. Σε ερωτεύτηκα από το πρώτο κοίταγμα σου. Πως θα σε ξεχάσω; Ήδη είμαι με κάποιον άλλο κι όταν μ' αγκαλιάζει, όταν κλείνω τα μάτια μου, πάντα η πρώτη εικόνα είναι τα δικά σου χέρια γύρω μου. Πως θα σε ξεχάσω; Ούτε τις φωτογραφίες μας από το κινητό δε μπόρεσα να σβήσω. Ήσουν ακριβώς ο άντρας που ήθελα. Είσαι ακόμα. Μάλλον δεν ήμουν εγώ όμως για σένα αυτός που τελικά ήθελες... Πως θα σε ξεχάσω; Συνέχεια λέω πως ο χρόνος θα σε σβήσει από μέσα μου. Κυλάει όμως βασανιστικά αργά. Κι εγώ πονάω. Πως θα σε ξεχάσω; Ίσως όταν έρθει ο καιρός να φύγεις από την πόλη να γίνει πιο εύκολο. Γιατί όμως δε θέλω ποτέ να έρθει εκείνη η μέρα; Γιατί είμαι έτσι; Ενώ θα έπρεπε να σε ξεγράψω, σε χαράζω όλο και περισσότερο πάνω μου. Πως θα σε ξεχάσω; Δεν έχω ξανακλάψει περισσότερο. Κι είναι τόσο απότομο όταν με πιάνει. Μια εικόνα από μια ωραία μας Κυριακή, μια τυχαία μελωδία και το δάκρυ είναι εκεί, έτοιμο να δείξει πόσο ακόμα δε μπορώ να σε ξεχάσω.Πως θα σε ξεχάσω;