ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ μπορώ να το γράψω ελεύθερα. Ενω είμαι χαλαρή και δεν χαλιέμαι έυκολα μέσα μου ζω με ένα μόνιμο αγχος. Είμαι προσεχώς 20 και αγχωνομαι για την ζωή μου και για το πως οι επιλογές μου την επηρεάζουν. Σκέφτομαι, είμαι στην σωστή σχολή; Ειναι αυτος που ειμαστε 2 χρονια μαζι το σωστό αγορι; Και αν δεν ειναι πως θα το καταλαβω; Και αν το καταλάβω θα βρω καποιον καταλληλο ; Θα μπορέσω να δουλέψω πάνω στο πτυχίο μου και θα μπορεσω να κάνω οικογενεια; Τέτοιες ερωτήσεις με χτυπάνε από παντου. Κάποτε υπερανέλυα και ηταν ακομα χειροτερο. Τωρα το εχω σταματησει και απλα αυτες οι σκεψεις περνανε αστραπιαία από το μυαλό μου. Πίσω από τον φαινομενικό δυναμισμό μου κρύβονται αυτες οι σκέψεις και ένα αγχος ότι ο χρονος περνάει. Δεν θέλω να μεγαλώσω ,όχι γιατι είναι ασχημο να μεγαλώνεις αλλά γιατι φοβάμαι οτι δεν θα κάνω σωστές επιλογές :-(