ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ο κοσμος μπορει να καιγεται...αλλα εμενα ολα μου πηγαιναν σκατα ετσι κι αλλιως..για αυτο δεν μου κανε και τοση αισθηση...τοσον καιρο εχω συνηθισει στο τιποτα...και να ακουω και τους αλλους απο πανω να μου λενε ελα μωρε υπερβαλλεις...μια μερα να ζουσαν οπως εγω ,μια μερα...και θα αυτοκτονουσαν...εγω τουλαχιστον μου το αναγνωριζω...δεν αυτοκτονησα...ισως και απο δειλια βεβαια...βαρεθηκα να θελω κατι και να μην γινεται ποτε...και αυτο το κατι τις πιο πολλες φορες να ειναι τοσο μικρο και τοσο απλο που ειναι αυτονοητο για ολους..για μενα ομως να ειναι απιαστο..βαρεθηκα να μου λενε οι φιλες μου που τους πεφτουν τα καλα απο τον ουρανο ,οτι γκρινιαζω..ενω το δικο τους σοβαρο προβλημα μπορει να ειναι η χαρακια στον φρεσκοβαμμενο τοιχο τους ..οχι εγω δεν το θεωρω προβλημα αυτο φιλεναδα..δεν υποτιμω τα προβληματα κανενος..αλλα εχω ζησει 22 χρονια δυστυχισμενη..παρακαλωντας εστω και μια φορα κατι που θελω να γινει...κατι..εστω ενα..θα με κανει πολυ ευτυχισμενη..ο ιδιος μου ο πατερας εχτες μου ειπε οτι ειμαι ο πιο ατυχος ανθρωπος που εχει γνωρισει ποτε...και πιστευω οτι στο τοπ 100 των γκαντεμηδων αυτου του πλανητη μπαινω ανετα...τουλαχιστον θεε μου,ας πανε ολα καλα για αυτη την καημενη τη χωρα μας..φτανει