ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ολα στην ζωη μου ηταν ομορφα.ημουν τρελη ανεμελη ειχα δουλεια ωσπου την αφησα για να παω σε νησι με τον ερωτα της ζωης μου.να μην τα πολυλογω το αγχος και οι κρισεις πανικου χτυπησαν την πορτα μου.οικογενεια μου γυρισε την πλατη,φιλοι και συγγενεις ουτε να με βοηθησουν να βρω δουλεια.το παλευω μονη μου.εχω ενοχλησεις στο σωμα.καποιος λεει οτι ειναι ψυχοσωματικο τι να πιστεψω?οντως ειναι η εχω προβλημα υγειας?το θεμα ειναι οτι παντα ημουν αγχωμενη ομως αυτο που με εκανε να κανω μπαμ ειναι η μανα μου που με ειπε βαρος.και πραγματι το βαρος ηρθε σε μενα.να νιωθω εναν συνεχη κομπο στον λαιμο, να εχω δυσπνοια,να μην εχω ορεξη για τιποτα.μακαρι να μπορεσω να ξαναγελασω ξανα,να βρω μια απλη δουλεια.να κανω τα ονειρα μου αληθινα?δεν ξερω ποσος κοσμος εκει εξω αισθανεται να πνιγεται,αυτο που ξερω ειναι οτι καθε μερα προσπαθουμε να επιβιωσουμε και οταν εχουμε μια αποτυχια γυρνανε οι υπολοποιποι την πλατη στα δυσκολα.εκεινοι που δεν πιστευες οτι θα στην κανουν.καμια φορα βγαινω εξω και παρατηρω στον κοσμο να γελαει να εχει παρεες.το θεμα ειναι τελικα ποσο ευτιχησμενοι ειμαστε με οσα εχουμε και γιατι αραγε δοκιμαζομαστε.αν ξεπερασω το αγχος στο οποιο ζω τωρα ελπιζω να το κανω βιβλιο.ο καθενας μπορει να κανει βιβλιο την ζωη του δινοντας κουραγιο σε αλλους να ξεπερνανε τα εμποδια.φιλακια αγχωτικα. κασσανδρα