ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μετα απο πολυ κουραση και ταλαιπωρια θελω να μεινω μονη μου. νιωθω οτι μενω εκτος απο ομορφες στιγμες, αλλα δεν τις αναζητω πλεον, δεν με νοιαζουν κιολας. δε ξερω, δε θελω να γνωρισω κανενα, δεν νιωθω οκ με μενα, νιωθω λιγη, νιωθω οτι φταιει η εμφανιση μου , νιωθω οτι φταιει το υψος μου, δεν θα το ξεπερασω ποτε αυτο το 155 και δεν θα ξεπεραασω ποτε τα λογια 'του' οτι ο θεος οτι δεν μου εδωσε σε υψος μου το εδωσε σε ομορφια.. αυτος που με ειχε παραλληλα με την κρυφη σχεση του. Την ψηλη. Αυτον που ειπε τοσα πολλα και δεν εκανε τπτ. παω και κρυβομαι σε φαρδια ρουχα, κρυβω το σωμα μου, κρυβομαι σε γωνιες οταν δουλευω, νιωθω πρνη οταν διεκδικω τα θελω μου η οταν αφηνω πισω μου εναν αντρα που δεν μου κανει, νιωθω μικρη,θελω να ευχαριστω τους αλλους και με μισω αν τους πληγωσω. και απο την αλλη αυτο που θα σ δειξω ειναι η δυναμη μου για να μην υποψιαστεις τπτ απολα αυτα τα παθητικα που νιωθω, τις ανασφαλειες μου και θα σκεφτεις τι ανθρωπος.. μακαρι να ηξερες. δε ζηταω κανενος την εμπαθεια, θελω απλα να νιωσω καλα και δεν ξερω πως