ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

από αυτά που διαβάζω εδώ μέσα ότι όλοι μας έχουμε πληγωθεί λίγο πολύ. Κανένας δεν είναι που να μην έχει κλάψει έστω και μία φορά για έναν χαμένο έρωτα. Ωστόσο κάπου διάβασα ότι το 10% είναι αυτά που μας συμβαίνουν και το 90% είναι ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε. Πριν από λίγες μέρες πληγώθηκα πολύ από κάποιον. Και πόνεσα και έκλαψα και ακόμη το κάνω και φοβάμαι και για το μέλλον. Αλλά κάποια στιγμή που με έπιασε η μεγάλη απελπισία σκέφτηκα ότι έχω περάσει κι άλλες απογοητεύσεις στην ζωή μου. Όταν λοιπόν σκέφτηκα "και τώρα τι θα κάνω χωρίς εκείνον;;" , σκέφτηκα αμέσως μετά "ό,τι έκανα και όταν δεν είχα κάποιον άλλο".Μας μεγαλώνουν και μας ωριμάζουν οι απογοητεύσεις. Και σίγουρα θα έρθουν κι άλλες πιο δύσκολες. Ωστόσο, αν καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε, μετά ό,τι έρχεται θα μπορούμε να το αντιμετωπίζουμε πιο εύκολα. Και ας μην ξεχνάμε όταν βλέπουμε την απελπισία να μας τυλίγει ότι πάντα μα πάντα υπάρχει κάτι απίστευτα χειρότερο από αυτό που ζούμε. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να είμαστε λιγάκι πιο αισιόδοξοι. Άλλωστε τον επόμενο μήνα είναι άνοιξη, και η ζωή είναι πάντα πιο όμορφη την άνοιξη :) :) :)