ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
8.8.2013 | 22:43

Εγώ, πότε θα γίνω μάνα;

Καθ'ένας με τον πόνο του, έτσι; ! Τι να κάνουμε...είναι ένα θέμα, που για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου οτι θα αντιμετώπιζα από την άποψη οτι δεν σκέφτηκα ποτέ οτι δεν θα μπορούσα να κάνω παιδί ή οτι θα δυσκολευόμουν. Μα η ζωή έτσι δεν είναι, σκέφτηκα μικρή όταν ζωγράφιζα ένα σπίτι με σκεπή, έναν ήλιο, ένα δέντρο, εμένα, τον άντρα μου και 2 παιδιά...ή ένα, δεν θυμάμαι καλά. Μέχρι εμένα και τον άντρα μου, ας πούμε οκ. Τα παιδιά όμως, δεν έρχονται όταν θέλεις εσύ, γιατί κύριε; εγώ δεν τα ζωγράφισα;(!) θα μου πείς, δεν κοιτάς γύρω σου τι γίνεται τώρα που μεγάλωσες; ναι, τώρα που με αφορά κιόλας το θέμα κοιτάω γύρω μου και βλέπω όλο κοπέλες με μωρά και κυρίως κοιλίτσες...πολλές, πάρα πολλές κοιλίτσες...παχαίνει μια στη δουλειά, "να'τα" λέω από μέσα μου, "μέχρι κι αυτή έγγυος είναι"... μα πάντα υπήρχαν ή πάθαμε παροξυσμό εν μέσω κρίσης; γιατί δεν γίνεται να τις βλέπω τώρα που με ενδιαφέρει το θέμα, δεν είναι δα και κάτι που δεν φαίνεται...είμαι 36 ετών, 30 από τα οποία τολμώ να πω δύσκολα χρόνια ή μάλλον ποικίλλης ύλης με έφεση στην αναποδιά, 6 χρόνια παντρεμένη, χωρίς γονείς αλλά με μια καλή πεθερά, χωρίς πίεση από τον περίγυρο για παιδί - εμένα μου χτύπησε καμπάνα στα 35 μου και πήγα σε εναλλακτική γιατρό για 1 χρόνο όπου έκανα βελονισμό, ομοιοπαθητική, βιταμινοθεραπεία, εξετάσεις επί εξετάσεων κ.α. χωρίς αποτέλεσμα γιατί δυστυχώς η κυρία τάχθηκε υπέρ των χρημάτων και οχι υπερ της επιστήμης της όπως διαλαλούσε, με μόνο το αποτέλεσμα της απώλειας χρόνου και χρημάτων που δεν μου περισσεύουν φυσικά κι εμένα. Όλες οι φίλες μου εκτός από μια που έκανε ήδη, είναι σε διαδικασία τεκνοποίησης και παρακαλετού. Όταν μιλάμε, οχι συχνά δεν έχω κολλητές το έκοψα το σπορ, θέλουν να μου πουν τον πόνο τους, την αγωνία τους που και αυτό το μήνα τους ήρθε περίοδος και θέλω κι εγώ τόσο πολύ να τους πω το ίδιο αλλά έχω επιλέξει να μην μιλάω γι'αυτό, δεν θέλω, νομίζω οτι κάθε φορά που θα μιλήσω γι'αυτό το θέμα, αυτό θα απομακρύνεται ένα βήμα περισσότερο. Γι'αυτό γράφω εδώ. Και να σου εγγυμοσύνες από κοπέλες που θεωρούνται °outsiders° ας το πούμε, από την άποψη οτι πρώτα μένουν έγγυος και μετά παντρεύονται, της μοδός τελευταία, ενώ από εμένα το περιμένει ο κόσμος, είναι αναμενόμενο καθότι 6 χρόνια παντρεμένη...κάτι μου λέει, οτι θα αρχίσουν να με θεωρούν κι εμένα °outsider°, θα πουν "μπα, δεν τη βλέπω αυτή να κάνει παιδί τελικά", ήδη στη δουλειά μου το έχουν πεί κανα δυο και ήδη άρχισα δειλά δειλά να λέω κι εγώ στον περίγυρο, οτι δεν μας έρχεται, τι να κάνουμε. Είναι ταμπού το θέμα του δεν μπορώ να κάνω παιδί, το νιώθω στο πετσί μου πλέον. Και δώστου συμβουλές, τεστ ωορρηξίας, αδιαφόρησε αλλά βάλτο στο πρόγραμμα όμως κάθε δεύτερη μέρα, έπεσε το αυγό; κολύμπησε το σπέρμα; κάτσε ανάποδα, κάνε κολοτούμπα, τράβα το σωληνάκι αλλά "κάνε ένα παιδί και θα με θυμηθείς θα σου περάσουν όλα" - οκ παιδιά, μαζί σας. Και σε μοναστήρι πήγα και θέλω να πάω και με τον άντρα μου - δεν μου χαλάει χατήρι! Μου είπε ο γιατρός μου να προχωρήσουμε σε σπερματέγχυση, δεν βρήκε κάποιο πρόβλημα αλλά όπως είπε "σπεύδε βραδέως"...δεν ξέρω...και περνάνε τα χρόνια, και θέλω ένα παιδάκι...οχι για αυτοσκοπό, επειδή το ζωγράφισα...να με κάνει καλύτερο άνθρωπο κι εμένα, να ασχοληθώ επιτέλους με κάτι σοβαρό και που θα έχει ουσία. Είμαι έτοιμη. Σε περιμένω, έλα :)
 
 
 
 
Scroll to top icon