ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

απο τότε που θυμαμαι τον εαυτο μου δεν με επαινρε ο υπνος...ημουν 5 χρονων και καθομουν στο κρεβατι κοιταζοντας το ταβανι μεχρι αργα..υπερβολικα αργα για πεντεχρονο...και το πρωι δεν σηκωνομουν.παντα θυμαμαι να μην ξυπναω για το σχολειο γιατι ειχα κοιμηθει δυο ωρες πριν..ακομα και τωρα που κοντευω τα 23 ,οσο κουραστικη κι αν ηταν η μερα μου,δεν κλεινει το ατιμο το ματι...μπορει να εχω γυρίσει απο δουλεια ή να λειπω ολη μερα απο το σπιτι και να μαι πτωμα...εε μεχρι να ξημερωσει το ματι γαριδα...καθε βραδυ λεω το ιδιο...τελος αποψε θα κανεις μπανιο και θα πεσεις κατευθειαν για υπνο...ναι καλα...μπορει να στριφογυριζω στο κρεβατι τεσσερισ ωρες και στην τελικη να τα παρατησω και να το παρω σερι και μετα ολη μερα να κοιμαμαι οπου βρω ισα ισα για να μην πεσω κατω..δεν ξερω τι αλλο να κανω πια..ή θα αρχισω τα χαπια ή θα παω να δουλεψω οικοδομη μπας και γινομαι λιωμα και με παιρνει ο υπνος..να κοιμαστε παιδια...δεν ξερετε τι δωρο ειναι ο υπνος...δεν ξερετε τι δωρο ειναι να ξαπλωνεις στο κρεβατι και να χανεσαι επιτοπου και να ξυπνας το πρωι με διαθεση και ενεργεια και χωρις μαυρους κυκλους που θελουν ενα κουτι κονσιλερ για να κρυφτουν...να μην σου λεει κανεις οτι εισαι σαν αρρωστη..να αδραττεις την μερα...να κοιμαστε..κοπελα,23,που σε λιγο θα μοιαζει με 43.