7.3.2016 | 09:43
Έγραψα αυτό με βάση μιας εξομολόγησης που είδα και με εκφράζει σε κάπως...
Μερικές φορές δεν θέλω να μιλάω γιατί μου σπάνε τα νεύρα και το ένα φέρνει το άλλο! Έρχεται κάποτε η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια σου αλλά το κρύβεις...Όμως τώρα κουράστηκες,βαρέθηκες,τους βαρέθηκες όλους και όλα! Σε κάθε σου σκέψη πνίγεσαι και έχεις τόσα μέσα σου επειδή δεν είπες τότε αυτά που έπρεπε και τα αποθήκευσες κι'αυτά μαζί με τα άλλα,τα παλιά. Ανέχεσαι ότι μαλακία σου λένε οι άλλοι μόνο και μόνο για να μην μαλώσετε..και τους σέβεσαι παρόλο που μιλάνε χωρίς να ξέρουν και σου σπάνε τα νεύρα αλλά και πάλι δεν μιλάς.Αλλά βέβαια είναι πολύ ωραίο και εύκολο γι'αυτούς να κρίνουν και να λένε "είσαι χαζή" ή "μαλακία έκανες" και "μπλά μπλά μπλά"... Ώσπου έρχεται η μέρα που τα νεύρα βγαίνουν άθελα σου απ'τα μάτια και μετανιώνεις τις στιγμές που δεν τους έβρισες και κάθεσαι και τα αναπολείς γιατί πολύ απλά ήσουν τόσο ηλίθια... Και μετά από όλα αυτά έρχεται επίσης η μέρα που αδιαφορείς για όλους,που δεν θες να ακούς τα δικά τους προσωπικά γιατί απεχθάνεσαι τα αγόρια και απο την στιγμή που ηθελημένα δεν θες να έχεις προσωπική ζωή,πολύ απλά χέστηκες για τις προσωπικές ζωές των άλλων. Θέλεις να τους βάλεις όλους μαζί σε ένα δωμάτιο και να τους τα χώνεις ασύστολα.Να τους βρίσεις για όλες τις φορές που σε έκαναν χάλια,που δήθεν παρεξηγήθηκαν,θίχτηκαν και στο'παιξαν "αγαπούλες". Θες να τους γαμήσεις την ψυχολογία όπως γάμησαν κι'αυτοί την δικιά σου και να κάνεις ότι ακριβώς έκαναν αυτοί για να πετύχουν αυτό. Εύχεσαι (κατά κάποιον τρόπο) να νιώσουν όσο απαίσια ένιωσες εσύ και να τους χτυπάς εκεί που πονάν και να τους πρίζεις για τα παράπονα που κάνουν και να τους λες ότι "έλα μωρέ,δεν έγινε και τίποτα" και μετά να τους πετάς στην μάπα ότι χέστηκες για τα προβλήματα τους.Θέλεις απλά να τους πείς "ΓΑΜΗΘΕΊΤΕ όλοι.Ήμουν χάλια ρε ΜΑΛΆΚΕΣ!"