ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχασα τον καλύτερό μου φίλο. Μου τον πήρε η Χρυσή Αυγή. Τον γνώρισα την πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο, μέναμε στην ίδια γειτονιά, είμασταν κάθε μέρα μαζί και ακόμα και όταν φύγαμε άλλος για σπουδές, αλλος για δουλειά, μόλις επιστρέφαμε ήταν λες και δεν είχε περάσει μια μέρα. Η αλλαγή φάνηκε να ξεκινάει εδώ και 2-3 χρόνια. Άρχισε να μιλά περίεργα, να διαβάζει περίεργες εφημερίδες και άρθρα στα blogs. Προσπάθησα να καταλάβω τι θέλει να πει? Τι σκέφτεται? Που το πάει? Κάναμε ώρες συζητήσεις και είχαμε τις ίδιες απόψεις στα ίδια θέματα (κυρίως τα πολιτικά) με διαφορετικό όμως πάντα συμπέρασμα. Το ερώτημά μου παρέμενε, πως μπορεί να επηρεάζεται/πιστεύει αυτά που διαβάζει σε τόσο "της πλάκας" άρθρα. Δεν τον κατηγόρησα που ψήφισε την Χρυσή Αυγή - παρά την προσπάθεια που έκανα να του αλλάξω γνώμη - όμως από τότε κάτι άλλαξε μέσα μου. Λυπάμαι πάρα πολύ γιατί 30 χρόνια είναι πάρα πολλά και είναι ακόμα πιο δύσκολο να τα πετάξεις όλα σε ένα βράδυ, πόσο μάλλον για ένα τόσο "άκυρο" λόγο. Δεν έχω ενδοιασμούς για το τι θα κάνω. Απλά λυπάμαι...για λογαριασμό του. Ελπίζω εκεί που περπατάει στο δρόμο, να χτυπήσει το κεφάλι του με δύναμη πάνω σε κάτι μπας και συνέλθει.