13.7.2012 | 22:36
Έχει ο καιρός γυρίσματα
Τόσους μήνες, ενάμισι χρόνο τώρα ήμουν κολλημένη πάνω σου, περίμενα ένα μήνυμα, ένα σημάδι, ένα γέλιο, μια κουβέντα κι εσύ ήσουν πάντα αδιάφορος, άνετος, με αραιά μηνύματα, λόγια που δεν γίνονταν πράξεις και cool διάθεση. Τελευταία πήρα την απόφαση να ξεκόψω και να προχωρήσω, επιτέλους, και μόλις με έπεισα να ξεφουσκώσω συναισθηματικά και κατάλαβα ότι η συμπεριφορά σου μόνο άδικη και ξενερωτική μπορεί να είναι κι έκανα δυο βήματα μπροστά, γνωρίζοντας έναν νέο άνθρωπο που με κάνει να αισθάνομαι πράγματα και να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου... εμφανίζεσαι ξανά! Και τι ζητάς; Και τι ζητάω κι εγώ; Δεν ξέρω κι εγώ τι ζητάω...Θέλω να προχωρήσω, να μου δώσω μια ευκαιρία να συνεχίσω μπροστά αλλά είσαι κ εσύ που πάντα σε είχα στο μυαλό μου σαν το άλλο μου μισό. Κι ύστερα σκέφτομαι... πώς χτίζονται οι ανθρώπινες σχέσεις; Με θεωρίες ή με συναισθήματα; Την καρδιά ακολουθούμε ή τη συνήθεια;