ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστηκαμε πριν λιγο καιρο μεσω κοινης παρεας και τον τελευταιο καιρο που εχουμε μιλησει λιγο παραπανω και τον εχω γνωρισει λιγο καλυτερα ομολογω οτι μου φαινεται ενδιαφερων τυπος. Αν ηταν ελευθερος, ισως να τον πλησιαζα παραπανω, γιατι μ αρεσει κ εξωτερικα αλλα και σαν ανθρωπος (απ το λιγο που τον ξερω), αλλα τωρα που δεν ειναι, δεν κανω τιποτα. Ομως ρε γαμωτο, ωρες ωρες μου δινει θαρρος με καποιες κινησεις του. Μου δειχνει οτι δεν του ειμαι αδιαφορη. Ολο με πειραζει, μου στελνει μηνυματα με ασημαντες αφορμες, με ρωταει πολλα πραγματα, σαν να ενδιαφερεται να μαθει τα παντα για μενα κ γενικα το νιωθω οτι του αρεσω. Δεν ειμαι τρελη, το καταλαβαινω.Κ ολα αυτα χωρις να ειμαστε κολλητοι, ουτε καν καλοι φιλοι, ειμαστε απλα σε κοινη παρεα κ εχουμε μια καλη σχεση. Αλλα τι να το κανω. Οποια κινηση και να κανει αυτος, εγω ειμαι αναγκασμενη να κανω την παπια και να συμπεριφερομαι σαν να μην καταλαβαινω τιποτα, γιατι σεβομαι τη σχεση του, σιγουρα πιο πολυ απ οτι τη σεβεται αυτος. Προσπαθω παρα πολυ να βαλω πανω απ ολα τη λογικη και να υπενθυμιζω στον εαυτο μου οτι δεν γινεται να διεκδικω καποιον που εχει αλλη, αλλα ρε γαμωτο, οταν αυτος μου δινει θαρρος, εγω πως γινεται να μην αντιδρω, πως γινεται να φερθω σαν να μην τρεχει τιποτα, πως γινεται να τον κρατω σε αποσταση, ενω μου αρεσει??