ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γεια εχω να εξομολογηθω οτι ειμαι ακομα ερωτευμενη με το πρωτο μου αγορι μετα απο ολο αυτο τον καιρο και μετα απ οσους και οσες γνωρισα.σημερα το καταλαβα.αυτος ειναι με αλλη τωρα.δε ξερω αμα ειναι σοβαρο,αλλαζει ολη την ωρα κοπελες ετσι κι αλλιως.οπως και γω βαριεμαι πανευκολα και κανω το ιδιο.και μεταξυ μας υπαρχει αυτο το πραγμα που θυμιζει σηριαλ,δε μιλαμε αλλα βρισκομαστε συνηθως τυχαια στα πιο ακυρα μερη στις πιο ακυρες στιγμες,ειναι αμηχανο και οικειο ταυτοχρονα, παμε βολτες στο κρυο η στη θαλασσα,λεμε τα νεα μας και φιλιομαστε η λεμε οτι θα κανουμε παιδια νο ματερ γουατ,και λοιπα.αλλα παντα ειναι σαν καινουριο αυτο που νιωθω,καθολου μπαγιατικο η ανακυκλωμενο.και αγαπιομαστε πολυ νομιζω.παντως δε ξερω τι να κανω γι αυτοα,ειναι το πιο ομορφο αγορι που εχω δεισιγουρο αυτο