ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσφατα αποφοιτος μεταπτυχιακου , με καλο βαθμο στο ιδιο και στο πτυχιο μου, με ερασμους, πρακτικές, γλώσσες όπως και τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου , χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο λόγω της απόγνωσης και της κατάστασης που επικρατεί στην ζωή μου και στην κοινωνία. Ακόμα και στην σπάνια περίπτωση που βρίσκω κάποια σχετική αγγελία να στείλω βλέπω πως ζητούν εμπειρία χρόνων με τρομερή λεπτομέρεια. Πως είναι δυνατόν κάποιος στα 25 του να έχει τόση σχετική εμπειρία? δεν μιλάω για άσχετη εμπειρία. Όλοι κάναμε λίγο πολύ και τον πωλητή και την babysitter για λίγο καιρό...Έχω στεναχωρηθεί τόσο πολύ που το μυαλό μου έχει κυριολεκτικά μπουκώσει και δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά το τι να κάνω. Ή θα έχω 20 πράγματα ταυτόχρονα στο μυαλό μου, απίθανα στην έκβαση τους ή θα πνίγομαι στην απαισιοδοξία και θα αποδέχομαι την ανεργία.Είναι δυνατόν, το πρώτο πράγμα που κάνει η πλειοψήφία των νέων μετά την απόκτηση πτυχίων να είναι η εγγραφή στα κωλομητρώα του ΟΑΕΔ?νιώθω εγκλωβισμένη