ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... να σε ερωτεύομαι παράφορα,να γίνεσαι αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου,να σε νοιάζομαι και να σε προσέχω,να κοιτάω τα μάτια σου και να χάνω τον κόσμο. Να σε θαυμάζω όπως ποτέ κανείς δε θαύμασε άνθρωπο. Να κρέμομαι από τα χείλη σου και να αποζητάω διαρκώς την αγκαλιά σου. Έχω δει να σε αγαπάω βαθιά και έντονα. Ιδιαίτερα. Όμως,παράλληλα,είδα να με μειώνεις,να μη σου φτάνουν όσα σου έδινα και να ζητάς να πάρεις κι άλλα,έχω δει να με πονάς και να μην καταλαβαίνεις ποτέ πόσο βαθιά βυθίζομαι,έχω δει να μου παίρνεις τα πάντα αλλά ποτέ να μην είμαι αρκετή. Είδα να σπάνε ένα ένα τα κομμάτια σου μέσα μου. Είδα το βλέμμα μου να γυρνάει μη μπορώντας να σε αντικρίσει άλλο. Είδα τα χείλη μου να μη ζητάνε τα δικά σου. Είδα τις λέξεις να μην ρέουν όπως έρεαν. Αυτοκτόνησες μέσα μου. Κρίμα. Και για εσένα που δεν κατάλαβαινες τι ήσουν για εμένα και για έμενα που έδωσα τα πάντα και τα είδα να γίνονται χίλια κομμάτια.