9.2.2016 | 01:22
Έχω ένα κατακόκκινο μάτι...
...και τη βγάζω με κολλύρια,όπως την αποφράδα τότε "εποχή".Εύχομαι απλά,να μην είναι εξίσου σοβαρό όπως τότε.Ξέρεις ότι όλη η φόρτισή μου και το άγχος μου σωματοποιούνται.Κάθε φορά όμως που σκέφτομαι ότι δεν θέλεις να με ξαναδείς,πάντα κάποιο ευαγές ίδρυμα καταλήγω να επισκέπτομαι...Πόσο θέλω να τ'αλλάξω όλα! Προσπαθώ...κι έχω πετύχει να μην με συντρίβει πια όλο αυτό,αλλά δεν με βοηθάνε και οι συνθήκες μου...Καληνύχτα.Κοιμήσου κι εγώ θα ονειρεύομαι και για τους δυό.
