5.1.2014 | 21:58
Έχω ευκαιρία να πάρω το αίμα μου πίσω
Υπήρχε μία κοπέλα που με ταλαιπώρησε όσο δεν λέγεται. Εγώ ήμουν ο κλασσικά ερωτευμένος και αυτή έκανε το χαβαλέ της. Το τι δούλεμα μου είχε ρίξει ούτε σε ταινίες. Και δεν το έκανε μία φορά. Το έκανα τρεις. Και γω σαν βλάκας πίστευα κάθε φορά ότι άλλαξε. Τέλοσπάντων μετά μαλώσαμε άγρια και ξεκόψαμε. Τότε μεταξύ μας πέρα από μερικά φιλιά δεν είχε παιχτεί τίποτα άλλο. Απλά εγώ τη γούσταρα τρελά και αυτή με έσερνε. Fast forward 3 χρόνια και παίζεται κάτι μεταξύ μας. Μέχρι και στο κρεβάτι καταλήξαμε. Αυτή δείχνει ενθουσιασμένη και πλέον μου απαντάει σε όλα τα μηνυματάκια και όλα τα σχετικά. Παλιά έκανε 1 ώρα για κάθε μήνυμα και ήταν όλο παραμύθια και βλακείες. Τώρα φαίνεται να τα έκοψε, όλο γλύκιες είναι. Θέλει να περνάει χρόνο μαζί μου κτλ.Τώρα θα μου πείτε γιατί ξαναασχολούμαι μαζί της; Γιατί πολύ απλά είναι ωραία γυναίκα. Για αυτό το λόγο. Αλλά σκέφτομαι ότι πρέπει να της ανταποδώσω όλα τα προηγούμενα. Ναι μεν από την μία περνάω καλά και ψιλογουστάρω όλο το σκηνικό, αλλά την μισώ. Την μισώ που για την πάρτη της έναν ολόκληρο χρόνο ήμουν χάλια. Την μισώ που κάθε φορά που μου έκανε την μαλακία, εγώ ήμουν ο βλάκας που ζήταγε συγγνώμη. Την μισώ που με έσερνε με ψεύτικες ελπίδες. Την μισώ που την είχα ερωτευτεί. Την μισώ που δεν είχε εκτιμήσει τίποτα. Σκέφτομαι πως να τη στεναχωρήσω και να την πονέσω... και ίσως ακούγομαι μικρός και αξιολύπητος, αλλά έτσι είναι. Σταυρώστε με.