το ιδιο περιπου προβλημα ειχα κ γω οχι βεβαια σε τετοια φαση..προφανως εισαι ενα πολυ ανασφαλες ατομο..αλλα ειναι θετικο που αναγνωριζεις το προβλημα σου.. κ απο οτι καταλαβα δεν ξερεις πως να το αντιμετωπισεις.. θα σου ελεγα να σκεφτεσαι τον εαυτο σου κ τα ομορφα που εχεις σαν ανθρωπος..δεν εχει σημασια ακομα κ αν η κοπελα αυτη η οποιαδηποτε αλλη ειναι ομορφοτερη η καλυτερη απο σενα ...ειμαστε μοναδικοι κ αυτο μονο μετραει..κ αν εχεις εναν τοσο ξεχωριστο ανθρωπο διπλα σου κοιτα μην τον χασεις για χαζα.. δεν αξιζει... ειχα το ιδιο προβλημα περιπου κ απλα ειπα μια μερα τελος δεν θα ξανα ασχοληθω ... κ το πετυχα..δεν θα σου προτινα ψυχολογο, παρολο το προβλημα σου γιατι εχεις ενα βασικο θετικο, γνωριζεις οτι εχεις προβλημα..ζητα την αποψη καποιου πατερ, ελα κοντα στον θεο κ ανοιξε την καρδια σου.. μιλα με φιλες σου θα σε βοηθησουν φανταζομαι.. αλλα το σημαντικοτερο ειναι εσυ η ιδια να πεις ΤΕΛΟς..
7.12.2015 | 00:33
εχω κολλησει με την πρωην..
Πρωτη φορα μπαινω σε τετοια διαδικασια, παρολο που το θεμα μου το εχω χιλιοσυζητησει με δικους μου ανθρωπους κ δε μπορω να βρω λυση... ειμαι 4 χρονια με ενα παιδι.. ειμαστε πολυ ερωτευμενοι, για την ακριβεια ο ερωτας μας ειναι ερωτας ταινιων χωρις υπερβολη...εχουμε περασει πολλες δυσκολιες , 2 μεγαλους χωριστους αλλα παντα καταληγουμε μαζι(παρα τα μαλωματα) γιατι δεν μπορουμε ο ενας χωρις τον αλλον..Οταν τον γνωρισα ειχε προσφατα χωρισει απο την πρωην του.. εγω τον ερωτευτηκα αμεσως,γιατι περα απο την εμφανιση του(διμετρος μπασκετμπολιστας).. καταλαβα πως ειχα να κανω με μια ευαισθητη ψυχη που χρειαζοταν πολλη αγαπη..αργοτερα εμαθα πως ειχε κ οικογενειακα θεματα κ ολα αυτα με εκαναν να τον αγαπησω ακομα πιο πολυ. Ενιωσα πως για καποιο λογο ο θεος τον εστειλε στο δρομο μου..Στις αρχες ομως αρχισα να αντιλαμβανομαι καποια πραγματα που δεν μου αρεσαν... καταλαβα πως ειχε πληγωθει απο την πρωην του(οκ λογικο κανενας χωρισμος δεν ειναι ευχαριστος)εγω ομως αρχισα να ζηλευω λιγο λιγο, χωρις να ξερω ποια ειναι..με τον καιρο μπηκα στη διαδικασια να μαθω γιαυτην ,, γιατι ο ιδιος με ειχε κανει να νιωθω ετσι,,κ ειναι κατι που ισως καταβαθος δεν του εχω συγχωρησει... του ζητουσα να την διαγραψει απο το fb κ μου ελεγε δεν υπαρχει λογος, αυτα ειναι χαζα κ θελω να βλεπω αν ειναι καλα...( αυτα τα λογια δεν τα ξεχασα ποτε)για να μην πολυλογω χωρισαμε 2 φορες. ειμασταν για καιρο χωρισμενοι, δεν προχωρησαμε ποτε με αλλους..εγω σε ολο αυτο το διαστημα μεχρι κ τωρα που ειμαστε παλι μαζι κ τελεια, ασχολουμε με την πρωην του..εχω φτασει σε σημειο αρρωστο κ το αντιλαμβανοαμαι αλλα δεν ξερω τι να κανω..Εκεινη ειναι μια κοπελα ξανθια ομορφουλα με πρασινο ματι, οχι ωραιο κορμι.. εγω τουλαχιστον την θεωρω ετσι.. γιατι οσοι την ειδαν απο κοντα μου ειπαν τα χειροτερα...οτι ειναι βουρλο δεν ξερει να μιλαει, να ντυνεται, ψυχρη απομακρη κ πολυ περιεργη κ παρτακιας..εγω ειμαι ακριβως το αντιθετο, χαμογελαστη,πονοψυχη, προθιμη να βοηθησω τους παντες,παντα η ψυχη της παρεας κ να κανω τους γυρω μου να νιωθουν ανετα..εμφανισιακα τωρα κ εδω ειναι το προβλημα μου. θεωρω πως ειναι πιο ομορφη απο μενα( θα μου πειτε εεε και.. αυτο λεω κ γω γιατι αντλαμβανομαι οτι ειμαι λαθος)ειμαι ομορφη γυμνασμενη, ψηλη, εχω ασχοληθει με μοντελινγκ κ επιδειξεις μοδας, ντυνομαι στυλατα προσεχω πολυ την εμφανιση μου κ γενικα δεν περναω απαρατηρητη.ειμαι ζυγος εξαλλου..χαχα θα μου πειτε ποιο το προβλημα κ γιατι αισθανομαι ετσι???ασχοληθηκα μαζι της μαθαινα καθε φορα τις σχεσεις της, εβλεπα φωτο τι εκανε, τα παντα.. για λιγο καιρο ειχα σταματησει ειχα ηρεμησει, το ειχα σχεδον ξεχασει.. οταν μετακομισε σε ενα νησι( δεν εχει σημασια ποιο)στο νησι που ειχα μεγαλωσει κ πηγαινα καθε καλοκαιρι γιατι εχω φιλους συγγενεις... πρωτο σοκ οταν ειδα φωτος με ατομα που γνωριζα απο μια σχολη χορου που πηγαινα κ γω... κ πλεον καθε βδομαδα την βλεπω μπροστα μου σε φωτογραφιες που ανεβαζουν απο τα παρτυ της σχολης..δηλ κ να μην θελω τσουπ παλι μπροστα μου... γιατι ομως τη ζηλευω? ισως δεν ειναι η ομορφια, ξερω κατα βαθος πως ειμαι πολυ καλυτερη της σαν ανθτβπος γενικα... ζηλευω που εχει μια ανεξαρτητη ζωη που εχει τελειωσει τη σχολη της ( δασκαλα ) ενω εγω ακομα(φιλολογος)γιατι ταυτοχρονα δουλευα κ ολο αυτο με εχει παει πισω γενικα στη ζωη μου..κανω κ ασχολουμαι με πολλα κ ποτε δεν τα τελειωνω γιατι δεν προλαβαινω.. κ υπαρχουν κ αλλα που θελω να κανω κ δεν μπορω λογο χρονου πλεον.. ισως λοιπον ζηλευω το οτι εχει πετυχει τα παντα στον σωστο χρονο κ γω ακομα ειμαι στασιμη.. ειμαι 26 κ εκεινη 30..προσφατα μαλιστα το ειχα εξομολογηθει στον φιλο μου οτι εχω μεγαλο προβλημα κ με μαλωσε που δε του το ελεγα τοσο καιρο.. εννοειται με υποστηριξε κ μου ειπε οτι δεν υπαρχει λογος να ασχολουμαι μετα απο 4 χρονια κ μαλιστα σε μια φαση που βλεπουμε μαζι το μελλον..του εξηγησα πως καταλαβαινω πως δεν ειναι σωστο που νιωθω ετσι κ οτι ειμαι πολυ ανασφαλης,, αλλα επειδη πλεον την βλεπω συνεχεια μπροστα μου δεν μπορω να αποφυγω να μην ασχοληθω...λες κ μου κανει πλακα ο θεος..Μια φιλη μου λεει οτι πρεπει μαλλον να την γνωρισεις απο κοντα κ να ξενερωσεις ( εκεινη την ειχε γνωρισει) κ να καταλαβω τι ανθρωπος ειμαι εγω κ τι εκεινη..κ ας κανει πραγματα που εγω εχω αργησει λιγο..πως να το λυσω ομως το προβλημα μου δεν ξερω πραγματικα...
2