ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειχα ξαναγραψει πριν μηνες καποιες εξομολογησεις με τιτλο ''αρε μαμα και μπαμπα''..μετα απο ολα αυτα λοιπον κατεληξα να μπορω να μιλαω με τη μαμα μου και με πολυ κοπο πραγματικα της αλλαξα τη σταση.τωρα λοιπον καλειται να υγει παλι στο εξωτερικο καθως η κριση μας χτυπαει την πορτα και εκεινη δικαιουται απαναπατρισμο σε αλλη χωρα κ μαζι μπορει να τραβηξει κ την υπολοιπη οικογενεια.ετσι λοιπον ψαχνουμε μανιωδως εισητηριο για να παει να κανει τα χαρτια και λα τα σχετικα...εδω ομως αυτη τη φορα θα μεινω εγω ο αδερφος μου και ο πατερας μου..ο οποιος πατερας λοιπον απο εχτες πανικοβληθηκε μ τον τροπο του για το γεγονος οτι θα λειψει η μαμα μου αρκετο καιρο και ξεκινησε παλι να ξεσπαει σιγα σιγα...και απο ο,τι ειδα και εγω και η μαμα μου ξεκιναει παλι σιγα σιγα πανω μου..παλι ξεκινησε να λεει οτ αμα δν κανεις αυτα π λεω θα φυγεις απο το σπιτι...η μητερα μ ειπε πως θα του μιλησει αλλα ξερω πως κτ δεν θα καταφερει...ζητησα βοηθεια λοιπον απο τον αδερφο μ διοτι δεν μπορω να προλαβαινω να κανω μαγειρεμα,ολες τις δουλειες καθημερινα,να πηγαινω στη σχολη και να βλεπω τον συντροφο μου και τους φιλους κ του ζητησα να μοιρασουμε τα πραγματα.αφου συμφωνησε μ ειπε οτι απο το μηνα π θα λειπει η μητερα μ θα λειπει και εκεινος γυρω στις 20 μερες...τον ρωτησα τοτε γτ το κανει αυτο και δεν θελει να με βοηθησει να τα βγαλει περα γτ προκειται για ταξιδι αναψυχης καθαρα και δεν εχει και χρηματα κιολας..δεν πηρα απαντηση φυσικα απλα ενα μπερδεμενο βλεμμα...απλα καταλαβα οτι δεν ενδιαφερεται...και εγω τωρα νιωθω εγκλωβισμενη διοτι βλεπω οτι ναι πλεον ολοι λειτουργουν για το συμφερον τους..η μανα μ φευγει γτ αλλο εδω δν αντεχει τν πατερα μ κ βαζει σαν προφαση τα χαρτια για να ξεφυγει,ο πατερας μ απλα θελει να γινεται μονο αυτο π θελει εκεινος κ προκειμενου να κρατησει τη μανα μ θα λειτουργει εκβιαστικα κ ετσι θα ξεσπα σε εμενα,ο αδερφος μ δεν νοιαζεται κ μ το δειχνει ξεκαθαρρα..κανενας δεν θελει να με βοηθησει.και εχω μεινει μεσα στη μεσα της οικονομικης κρισης με χερια δεμενα γτ δουλεια δεν μπορω να βρω ουτε για χαρτζιλικι και δεν θελω να παρατησω τις σπουδες μου,εγκλωβισμενη μεσα σε αυτο το σπιτι το οποιο ο,τι και να κανει δεν θελει να με αντιμετωπισει σαν ατομο αλλα σαν τελευταιο τροχο της αμαξης και προσπαθω κιολας να διαμορφωσω και προσωπικοτητα,να εχω φιλους και συντροφο οι οποιοι πραγματικα ειναι το μοναδικο αποκουμπι μου... πως να το διαχεριστω αυτο λοιπον?ρωτω εσας γιατι με δικη σας παραοτρυνση επισκεπτομαι ψυχολογο απο τοτε και προσπαθω..θεωρω ομως σημαντικη και της δικη σας αποψη γτ μπορει να με βοηθησετε να δω τα πραγματα απο αλλη σκοπια και σιγουρα θα μου δωσετε δυναμη να προσπαθησω πιστευω..ευχαριστω εκ των προτερων που διαβασατε ολο αυτο το σεντονι.. Ειρηνη,20