30.3.2015 | 20:50
έχω πολλά προβλήματα
αλλά αφού εδώ σχεδόν όλοι γράφουν για ερωτικά ας πω κι εγώ τον πόνο μου. Κάνω παρέα με ένα πολύ καλό παιδί, ευγενικό, με χιούμορ και καλή διάθεση. Τον γνωρίζω σε μια φίλη μου που κατευθείαν μου λέει ότι της αρέσει και πως θέλει να γίνει κάτι. Κάνω κι εγώ το κονέ (το λέω και ντρέπομαι, δενν περίμενα να έχει σε καμία περίπτωση επιτυχία). Έλα και να δείς που όμως τα κατάφερα! Βγήκαν πρώτο ραντεβού, δεύτερο, τρίτο κλπ, τελικά τα φτιάξανε. Κι ενώ έλεγα ότι θέλω το καλό της φίλης μου, τώρα βλέπω ότι σαν να μου έκλεψε την ευκαιρία. Γιατί μπορει να μη θέλω να το παραδεχτώ, όμως άρχισα ννα έχω αισθήματα για το παιδί. Γιατί ένιωσα ότι η φιλία μου με το παιδί αργότερα θα γινόταν κάτι παραπάνω. Γιατί στη ζωή μου δεν είχα ποτέ πολλές ευκαιρίες. Γιατί μόνο από το friend zone μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Γιατί η φίλη μου ξέρω ότι σε λίγο καιρό θα τον τζάσει, όπως κάνει πάντα. Μπορεί να ζηλεύω την φίλη μου για την σχέση της, γιατί ουσιαστικά εγώ ευθύνομαι για την ύπαρξή της. Θα με ρωτήσετε γιατί δεν είπα τιποτα στη φίλη μου. Απλώς γιατί νόμισα ότι δεν θα γίνει τίποτα μεταξύ τους. Τώρα απλά θεατής, έβαλα τα χεράκια μου κι έβγαλα τα ματάκια μου.