ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τη φιλάω σαν παλαβός καθέ μέρα και δεν τη χορταίνω. Νόμιζα ότι θα μου περάσει μετά τις πρώτες μας επαφές, αλλά πάντα έβρισκε κάτι να αναζωπυρώσει τη σχέση μας. Ήταν σκέτο ηφαίστειο, δυναμίτης επί γης και φοβόμουν μη μου την ανακαλύψουν και μου την πάρουν. Ώσπου μια μέρα με χώρισε και φρίκαρα όσο δεν πάει. Θεώρησα δεδομένο ότι στην ηλικία της θα ήθελε να παντρευτεί και να βρει κάποιον που θα της δώσει αυτην την προοπτική γι αυτό έκανα στην άκρη. Κατάφερε να εισχωρήσει στην καρδιά μου, σχεδόν με το ζόρι και την καλοδέχτηκα. Κάθε μέρα φρόντιζα να είναι ικανοποιημένη από αυτά που της έδινα κι απολάμβανα την ικανοποίηση της εις διπλούν. Δεν είχα τον τρόπο να της το δείξω και σταμάτησα τα τηλέφωνα. Χωρίς εκείνη τσακιζόμουν και μεθοκοπούσα μέχρι που γνώρισα μια άλλη. Προσπάθησα να την αντικαταστήσω, ξεθάρρευα και προσπαθούσα. Η μεγαλύτερη δυστυχία για εμένα ήταν ότι δεν μπόρεσα να της προσφέρω όλα όσα φαντάστηκα γι αυτήν. Αλλά καλή καρδιά.