19.3.2018 | 22:10
Έχω την αίσθηση ότι με το αγόρι μου, θα καταλήξουμε μαζί.
Μπορεί να είναι η πρώτη σχέση και των δύο αλλά περνάει πολλά, κάτα κάποιον τρόπο απόσταση (αν και βρισκομαστε κάθε 15 μέρες για κάμποσο, γιορτές , απόκριες και καλοκαίρι), έχει περάσει διαφωνίες και καβγάδες που ξεπεράστηκαν, περνάει κάποια προβλήματα που μας προκαλόύν τρίτοι και ακόμα συνεχίζουμε και είμαστε χαρούμενοι που έχουμε ο ένας τον άλλο. Το αγόρι μου ανέχεται το πολύ έντονο ταμπεραμέντο μου και την ευαισθησία μου που εκδηλώνεται που και που άσχημα και εγω ανέχομαι την κατά καιρούς ανωριμότητα του που ζημιώνει την σχέση. Η ισορροπία μεταξύ μας, είναι εδραιωμένη. Ειμαστε και οι δύο ώριμοι αλλά με διαφορετικό τρόπο. Εγώ ξέρω να ζητάω ότι χρειάζομαι και είμαι ικανή να καταλβαινω τι χρειάζεται ο άλλος, ετσι δίνω στην σχέση μια κατευθυνση. Εκείνος όταν εγω αντιδράω υπερβολικά , η σκέφτομαι πολύ καχύποπτα και απαισιόδοξα με επαναφέρει και διατηρεί την ηρεμία. Επίσης υπάρχει μεταξύ μας πάρα πολύ έντονη χημεία και το σεξ είναι απίστευτο, μπορεί να μην έχω μετρο συγκρισης αλλά ξέρω ότι είναι υπέροχο. Κάθε φορά που μιλάει για το μέλλον, για το που θα ζησουμε, για τα παιδιά μας και άλλα τέτοια που απέχουν πολύ, εγω τον κοροιδεύω, αλλά ενδόμυχα έχω την αίσθηση ότι εκεί θα οδηγηθούμε γιατί δεν νομίζω ότι θα προκύψει κάτι ικανό να μας χωρίσει.
0