ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να κάνω τόσα πράγματα και δεν ξέρω πώς..λες και τα χέρια μου είναι δεμένα...εδώ και 4 χρόνια άπειρες δυσκολίες σε όλους μα όλους τους τομείς με με ελάχιστα διαλείμματα ευτυχίας, με πολλά σκαμπανεβάσματα...κάθε μέρα που περνάει την βλέπω σαν στόχο.."πέρασε και η σημερινή..ουφ..άντε πάμε για την αυριανή..ίσως μου τύχει κάτι καλό, ίσως αλλάξουν τα πράγματα"...Και έρχεται το βράδυ και ο απολογισμός είναι εκεί, καραδοκεί...προσπαθώ να τον αποφύγω και αυτόν και τις σκέψεις...το'χω ρίξει στις ταινίες τελευταία για να γεμίζω τα ασήμαντα βράδια μου..πήγα και σε ψυχολόγο...προσπαθώ..προσπαθώ πάρα πολύ...μα σήμερα ήταν μια από εκείνες τις μέρες που έχω ανάγκη να κλάψω και δεν μπορώ ούτε αυτό να κάνω...Πότε θα αλλάξουν τα πράγματα; Πότε;Δεν αντέχω άλλο...........