ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πονουσα αρκετα λογω αδιαθεσιας και ειπα να ξαπλωσω και αν κανω χαρουμενες σκεψεις..και ξαφνικα ηρθες εσυ στη σκεψη μου..οταν χωρισαμε για να ξεσπασω καπου ξεκινησα να γραφω ολα οσα νιωθω σε ενα τετραδιο και ελεγα αρχικα να σου τα δωσω..μετα αποφασισα οτι εκτος απο ανωφελο δεν ηθελα να προδωσω και τις σκεψεις μου..θα στο εδινα αμα τα ξαναβρισκαμε...η σκηνη που οραματιστηκα λοιπον εχτες ειναι η εξης:καθομασταν στο υψωματακι μας στη θαλασσα στη Γλυφαδα και μιλουσαμε και γελουσαμε και με ειχες αγκαλια.φυσουσε και λιγο.και τοτε μου ειπες οτι δεν περαξες ποτε τα γραμματα μου και τις φωτογραφιες μου και εγω εβγαλα απο την τσεπη μου το δαχτυλιδι που μου ειχες κανει δωρο και στο εδωσα και σου ειπα να μου το δωσεις την καταλληλη στιγμη..και εκει ανοιξα τα ματια μου και καταλαβα οτι ειχα ενα τεραστιο χαμογελο..χαμογελουσα με ενα οραμα..ενα τεχνιτο πραγμα που οταν καταλαβα οτι δεν θα γινει ποτε αρχισα να κλαιω..μετα απο μηνες εκλαψα παλι για εσενα..και ξαναεγραψα στο τετραδιακι μου..ετσι για να ηρεμησω..και σε ειδα στον υπνο μου...θυμαμαι μου χαμογελουσες..μου ελειψε η αγκαλια σου..δεν ξερω αν πραγματικα θελω να ειμαστε μαζι μετα απο τοσο καιρο και μετα απο τοσο πονο αλλα εγω οχι..δεν σε ξεχασα ακομη..το ξερω πως και εσυ δεν με ξεχασες..το δειχνεις..δεν με αγαπας ομως...και για αυτο δεν γινεται κατι..