ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..ειδα μια ευχη φιλου σου στο facebook που μου λεει πολλα..μου λεει για το ποσο λιγο με αγαπησες και για το ποσο ευκολα μπορεσες να προχωρησεις σε κατι νεο και σοβαρο τοσο που να σου ευχονται και καλους απογονους...και ολα αυτα μετα απο ενα χρονο..για αλλους πολυ για αλλους λιγο...για μενα? αν και ηταν δικη μου αποφαση να φυγω αν και εσυ δεν εκανες κατι να με κρατησεις δεν εχει υπαρξει μερα απο τοτε που να μη σε σκεφτω που να μην μπω λαθραια στο προφιλ σου για να δω οτι εισαι καλα...Εσυ προχωρησες αλλα σημερα εγω εξυσα την πληγη μου και ματωσε και δεν ξερω πως να τη σταματησω...ο πιο μεγαλος ερωτας της ζωης μου και ταυτοχρονα η μεγαλυτερη προδοσια..Αυτη του να μην κανεις τιποτα να σταματησεις τον ανθρωπο που φευγει, που δεν το σεβεσαι και δεν τον εκτιμας που δεν αναγνωριζεις οσα κανει για τη σχεση σας, που βαζεις πανω απο ολα τον κακο σου εγωισμο...Παρολα αυτα σημερα ποναω γιατι σε αγαπησα πραγματικα σε πιστεψα προδωθηκα και ακομα σε σκεφτομαι ενω εσυ ουτε στο ελαχιστο...απολαμβανεις τη νεα σου ζωη...Βρηκες το δρομο σου..που θα παει θα βρω καποτε κι εγω τον δικο μου...Αντιο Μοτακο...