ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που ξεπερασα τωρα που μπηκα στα 20. Εκτος απο τις ανασφαλειες που ειχα ως εφηβη ειχα και την μητερα μου που με τον τροπο της το εκανε χειροτερο. Γενικα την μια ενιωθα χοντρη την αλλη κοκαλιαρα. Στα 16 προσπαθουσα να γινω πιο αδυνατη απ οτι ηδη ημουν και ημουν πολυ αδυνατη ηδη. Πριν προλαβω να κανω ζημια στον εαυτο μου, μου την βιδωσε να παχυνω. Ετρωγα, ετρωγα μεχρι να σκασω χωρις αποτελεσμα. Πλεον τρωω πολυ και υγιεινα και αποδεχομαι το σωμα μου. Κοιταζομαι στον καθρεφτη και δεν σκεφτομαι θα ηθελα αυτο να ειναι ετσι και εκεινο αλλιως. Απλα δεν το σκεφτομαι... Πως ειναι οταν κοιτας καποιον που αγαπας και σου φαινεται τελειος ενω ξερεις πως δεν ειναι? Αυτο... Τωρα οκ θα νομιζετε πως εχω το σωμα μοντελου και σας λεω τοση ωρα μπουρδες ,αλλα οχι. Αντικειμενικα οχι, σε καμια περιπτωση... Κοντη, μικρο στηθος ,πολυ αδυνατη με πολυ, πολυ ομως μπουτι και λιγες ραγαδες στον πωπο...Οχι τοσο τελειο...Αυτα μου ηρθε να τα γραψω οταν το μεσημερι η μικρη μου ξαδερφη που ειναι στα 17 και εχει σωματαρα εφαγε μονο ενα κομματι πιτσα και μετα αρχισε να γκρινιαζει πως και καλα πρεπει να χασει κιλα.