ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό λέω και ξαναλέω στον εαυτό μου για να μου γίνει πλέον μάθημα και να αλλάξω συμπεριφορά, αν θέλω να πάψω να είμαι άλλο μόνη στη ζωή και απωθητική.Βλέπεις πίστευα πως το να είσαι υπερευαίσθητη, απαισιόδοξη και παραπονιάρα για την άδικη μοίρα σου δεν είναι και τόσο κακό κι ότι μπορεί να δημιουργήσει στον άλλο το σύνδρομο του σωτήρα, δηλαδή "ααα, η καημενούλα είναι δυστυχισμένη, ας τα φτιάξω μαζί της να της δείξω τη χαρά της ζωής", που επίσης δεν μου φαινόταν σαν κάτι κακό.Μέχρι που η ίδια η ζωή μού απέδειξε το προφανές: κανείς δε συμπαθεί τους κακομοίρηδες που κλαψουρίζουν, ακόμα κι αν έχουν χίλιους λόγους για να το κάνουν. ΚΑΝΕΙΣ άντρας δε θα θελήσει να σχετιστεί με κοπέλα, όσο όμορφη/έξυπνη/ενδιαφέρουσα κι αν δείχνει, αν εκείνη είναι συνάμα και drama queen.Το να συμπεριφέρομαι σαν εγκαταλελειμμένο κουτάβι νομίζοντας πως έτσι θα κερδίσω τη συμπάθεια του άλλου ή θα αγγίξω τις συναισθηματικές του χορδές θα έπιανε μόνο αν ήμουν όντως ένα εγκαταλελειμμένο κουτάβι. Από τη στιγμή όμως που είμαι μια 25χρονη γομάρα, εύλογα κι ο άλλος μπορεί να γυρίσει να μου πει "τι σχέση να κάνω μαζί σου βρε κοπέλα μου, που είσαι μες στη μίρλα και θα 'ναι σαν να κλαίμε ολημερίς τον μακαρίτη;"Όταν ο Χάρης μού έριξε τη χυλόπιτα, μου είπε μεν ότι δε με βλέπει ερωτικά, αλλά ότι με συμπαθεί πολύ σαν άνθρωπο, πράγμα που άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να προκύψει έστω φιλία μεταξύ μας, αφού δεν προβλεπόταν κάτι άλλο - και δεν είχα πρόβλημα με αυτό. Όταν όμως εγώ μετά άρχισα να του στέλνω εκείνα τα ανεκδιήγητα κλαψιάρικα μηνύματα - θεέ μου, πόσο το 'χω μετανιώσει! - προφανώς και δεν με αντιμετώπισε σαν εγκαταλελειμμένο κουτάβι που χρειάζεται φροντίδα κι αγάπη κι ούτε κανένα σύνδρομο σωτήρα του προκάλεσα. Απλώς υπέθεσε πως έχω ψυχολογικά - και με το δίκιο του - και τώρα δε μου λέει ούτε γεια, παρόλο που φρόντισα να ζητήσω συγνώμη για την απαράδεκτη μίρλα που έβγαλα. Η ζημιά είχε ήδη γίνει κι έφταιγα εγώ γι' αυτό.Ας λουστώ λοιπόν τώρα τα κατορθώματά μου μπας κι αλλάξω. Πιστεύετε πως έχω κάπου άδικο;