ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την αρχή του Σεπτέμβρη ξεκινά η αρχή η δυσκολότερη χρονια των μαθητικών μου χρόνων.Παρόλη όμως την κατάσταση και παρόλη την παρότρυνση γνωστών να μείνω μακριά από των τομέα του άλλου φύλου , αδυνατώ να αποφασίσω πως να συμπεριφερθώ στην πιο ξεχωριστή κοπέλα που έχω συνάντησει... Προσπαθώ αρκετό καιρό να δημιουργήσω την καταληλη οικειότητα και ταυτόχρονα να ταυτόχρονα να καταλάβω τι ειναί αυτο που αισθάνομαι...Παρόλα αυτά δεν έχω καταφέρει να της δείξω άμεσα και προσωπικά τι με ταλανίζει παρόλο που έχει αναφερθεί πάνω στην πλάκα από φίλους...Το πρόβλημα ειναι πως κάθε φορά που φτάνω στο σημείο να συμπεριφερθώ ως κάτι διαφορετικό από φίλος αδυνατώ λόγω ακριβώς της καταστάσεις που και οι δυο θα βιώσουμε. Θα είναι μια δύσκολη χρονιά γεμάτη πίεση και το τελευταίο που θέλω ειναι να καταστρέψω τόσο την δικιά της όσο και την δικιά μου συγκέντρωση με το να φέρω στο παιχνίδι κάτι το οποίο κανένας από τους δυο μας δεν είχε βιωσει μέχρι τώρα. Το όλο ασιγουρο κλίμα που έχω δημιουργήσει έχει φτάσει νομίζω αε ένα τέλμα που είτε διαλύω με το να αλλάξω στάση και να δείξω πραγματικά τι νιώθω για εκείνη (προσπαθώντας να ειμαι όσο πιο ήρεμος και χαλαρός γίνεται τόσο λόγο της κοινής πρώτης εμπειρίας και προτεραιότητας στην προσπάθεια) είτε με το να επαναφέρω την συμπεριφορά μου σε φιλική με στόχο την προσεγγίση της στο τέλος της χρονιας αλλα με ταυτόχρονο κίνδυνο την πλήρη αδιαφορία της λόγω ακριβώς της αναγκαστικής συνέχισης του μη ξεκαθαρου κλίματος που θα δημιουργήσω (καθώς πρακτικά κάτι τέτοιο ειναι και που θα συμβεί λόγω των συναισθημάτων μου για εκείνη)... Το ερώτημα ειναι...Να την προστατέψω με την σιωπή μου ή να την κερδίσω με την ειλικρίνεια μου; Να την χάσω για πάντα ή να διακυβεύσω (έστω θεωρητικά) τα όνειρα μας?