17.9.2013 | 21:58
Ειλικρινια...
Ξέρεις τί είναι να αγαπάς έναν άνθρωπο όσο τίποτα στον κόσμο και ένα πρωί να (ξανα)διαπιστωνεις (γιατί εισαι ζώον) λογαριασμούς skype,fb,romeo και λοιπών καβλωτικων διαδικτυακων καναλιών με περιεργες επαφες...Ξερεις τί είναι να χάνεις για αλλη μια φορα (γιατι εχει ξαναγινει) τη γη κατω απτα ποδια σου και να ψαχνεις εναν ανθρωπο να μιλησεις...Γιατι ηταν ο μονος που ειχες..Τραγικη ειρωνια ε?Αντιλαμβανεσαι τη μοναξια,τον πονο,ΟΧΙ το μισος /απογοητευση λεγεται...Και επειτα να συζητησουμε...για ακομα μια φορα...να συζητησουμε..λες και οι πραξεις δεν αρκουν..λες και τις κανει καποιος αλλος/οχι εσυ..ξερω εχω μεγαλο μεριδιο ευθυνης.Αλλα οταν δεν εχεις την στοιχειωδη αισθηση ειλικρινιας να πεις στον αλλο το απλο..το προφανες...΄΄ξερεις δεν με καλυπτεις'', τοτε υπαρχει προβλημα..δεν μετανιωνω για ΤΙΠΟΤΑ!ΤΙΠΟΤΑ!ΤΙΠΟΤΑ!ουτε που τασπασα/ουτε που εβρισα/ουτε που εκλαψα...μετανιωνω που ξαναπιστεψα σε κατι πλαστο,δηθεν...ξερεις εσυ..επιτελους σε αφηνω ελευθερο..ελευθερο να βγαινεις με τους δηθεν φιλους σου χωρις να μου λες ψεμματα οτι μενεις σπιτι...ελευθερο να περνας καλα με τους διαδυκτιακους σου φιλους και να κανετε οτι γουσταρετε...χωρις την καταπιεση την παθολογικη μου ζηλεια..ελευθερος πλεον και εγω να αναζητησω την αγαπη οπως εγω την αντιλαμβανομαι και να μπορεσω να ονειρευτω παλι οχι για εναν αλλα για δυο..δεν ξερω με τι κουραγιο..ελπιζω να τα καταφερω...xxx