ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΟΝΗ. ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΠΕΡΣΙ ΣΕ ΑΕΙ Ή ΤΕΙ. ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΩ ΜΕ ΑΛΛΑ ΑΤΟΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ. ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΤΟΥΣ. Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΑΝΑΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ. ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΛΙΓΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ. ΚΑΙ ΤΟ "ΚΑΛΥΤΕΡΟ" ; ΔΙΑΘΕΤΩ ΕΝΑΝ ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΑΨΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ;