ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αντικοινωνική.Δεν αποζητώ την παρέα, δεν θέλω να βγαίνω έξω, ειδικά σε μέρη με πολύ κόσμο και θέλω να κάθομαι σπίτι μου, στην ησυχία μου.Και δεν μπορώ να το πω σε κανέναν, παρά μόνο εδώ και κάθε φορά που με σέρνουν από τα μαλλιά στην κυριολεξία για να κάνω κάτι, ειλικρινά ψυχαναγκάζομαι.Και όσο παρανοϊκό και να ακούγεται, δεν θέλω να πάω διακοπές, η ιδέα και μόνο μια γεμάτης παραλίας με κάνει να ανατριχιάζω.Επίσης δεν θα μπορώ να βρεθώ μια στιγμή μόνη μου,γεγονός που με γεμίζει υπερβολικό άγχος.Είναι μια φάση που την περνάω εδώ και 3 χρόνια περίπου, όχι ότι ήμουν ποτέ υπερβολικά κοινωνική, αλλά βρισκόμουν με τους φίλους μου, που τους γνωρίζω εξ απαλών ονύχων.Δεν θέλω ούτε ερωτικές επαφές καν, στρεσάρομαι μόνο και στην σκέψη να έχω επαφή έστω και για έναν καφέ με έναν άγνωστο.Είναι σκληρό αυτό που θα πω, αλλά ακόμα και όταν επισκέπτομαι τους γονείς μου που τους υπεραγαπώ, δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω σπίτι.Η δουλειά μου είναι ευτυχώς μοναχική, είμαι μεταφράστρια και έτσι δεν έχω πολλές επαφές.Δεν ξέρω αν θα μου περάσει, αν πρέπει να μιλήσω με ψυχολόγο, αλλά τώρα θέλω πραγματικά την ησυχία μου.