ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να ξεκαθαρίσω ότι είμαι ετεροφυλόφιλος και θα ήθελα πολύ να κάνω μια σχέση με κάποια κοπέλα αλλά πραγματικά το θεωρώ ακατόρθωτο. Η εξωτερική μου εμφάνιση είναι ψιλοχάλια, δεν έχω αυτοπεποίθηση και από μικρό παιδί είμαι κλειστός και ντροπαλός σα χαρακτήρας. Ποτέ καμία κοπέλα δεν έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για μένα, ούτε στο σχολείο, ούτε στο πανεπιστήμιο, ούτε στη δουλειά, ούτε πουθενά. Οι συμμαθητές, οι φίλοι, αργότερα οι συνάδελφοι είχαν πάντα να διηγηθούν μια ιστορία φλερτ, σχέσης ή σεξ κι εγώ μόνο άκουγα χωρίς να έχω να πω κάτι. Εντωμεταξύ τα μικρότερα αδέρφια μου έχουν όλα σχέσεις και πλέον έχει αρχίσει και ο οικογενειακός και κοινωνικός περίγυρος να αναρωτιέται τι γίνεται με μένα και να πιέζει με τα γνωστά "άντε κι εσύ με μια καλή κοπέλα" και τα σχετικά... Στο μυαλό μου έχω αποκλείσει το ενδεχόμενο να βρεθεί κάποια κοπέλα που θα ενδιαφερθεί για μένα και έτσι θεωρώ ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για φλερτ είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη. Μόλις βλέπω κάποια κοπέλα που μου αρέσει και η καρδιά μου λέει "πήγαινε και μίλα της" αμέσως το μυαλό με μπλοκάρει με αρνητικές σκέψεις. Σκέφτομαι ότι η κοπέλα στην καλύτερη περίπτωση θα με διώξει ευγενικά και στη χειρότερη θα με ξεφτιλίσει. Οπότε προτιμώ την ασφάλεια της αδράνειας από τον κίνδυνο της απόρριψης. Το χειρότερο είναι ότι αυτή η πίεση και η αδράνεια όλων αυτών των χρόνων μου έχει δημιουργήσει και ένα άγχος - φόβο όταν βρίσκομαι σε καταστάσεις με κοπέλες που θεωρητικά θα μπορούσα να φλερτάρω. Και μάλιστα όσο περισσότερο μου αρέσει η κοπέλα, τόσο μεγαλύτερο είναι το άγχος μου. Μπορεί να ιδρώσω, να κοκκινίσω, ακόμα και να με πιάσει πανικός. Ξέρω ότι όλο αυτό είναι παράλογο και είναι παιχνίδια του μυαλού αλλά πραγματικά δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Και ενώ μέχρι τα 30 είχα την ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει στο μέλλον και θα μπορέσω να κάνω μια σχέση, μια οικογένεια κάποια στιγμή, πλέον αρχίζω να απογοητεύομαι και να θεωρώ ότι ίσως αυτό δεν έρθει ποτέ.