ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλους και συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Είμαι 22 χρονών και τον τελευταίο καιρό με απασχολεί πολύ η σεξουαλικότητά μου...από μικρό παιδί μου άρεσαν τα κορίτσια, στην εφηβεία είχα και τα κολλήματά μου και σίγουρα είχα έντονη σεξουαλική επιθυμία. Θυμάμαι πολύ καθαρά τον εαυτό μου να θέλω να κάνω σεξ και να μου αρέσουν κοπέλες, τόσο πλατωνικά όσο και σωματικά. Το θέμα είναι ότι έχω χωρίσει εδώ και ενάμιση χρόνο από τη μοναδική (και ολοκληρωμένη) μου σχέση για την οποία είχα πολύ έντονα συναισθήματα, και δεν έχω κάνει απολύτως τίποτα από τότε ούτε δηλαδή κάτι περιστασιακό..μάλιστα δυο-τρεις κοπέλες με προσέγγισαν και δεν ένιωσα τίποτα πέρα απ'το φιλικό. Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι καιρό τώρα παρατηρώ πως παντού,στον δρόμο, στο μετρό, στην τηλεόραση όλες σαν να μου φαίνονται αδιάφορες. Δηλαδή θα σκεφτώ "αυτή είναι ωραία" αλλά αυτό έχει διαφορά από το "αυτή είναι ωραία και με ελκύει". Φυσικά μου αρέσει το γυναικείο σώμα και αρκετά συχνά μπαίνω στα γνωστά σάιτ για αυτοϊκανοποίηση, αλλά αυτό από μόνο του δε λέει κάτι. Γκέι δεν είμαι 100%, το ξέρω όσο ξέρω ότι η νύχτα ακολουθεί τη μέρα.Όσο για το σεξ, θυμάμαι ότι ναι μεν μου άρεσε σαν πράξη, δηλαδή δεν πρόσφερα μόνο ευχαρίστηση αλλά και αντλούσα, αλλά από την άλλη πιο πολύ η πρώην κοπέλα μου έπαιρνε την πρωτοβουλία και εγώ ακολουθούσα. Δεν ήμουν δηλαδή και λυσσασμένος..αν και με θυμάμαι πολύ καλά εκείνο το καλοκαίρι που δεν ήμασταν κοντά, να μου λείπει και στον σεξουαλικό τομέα.Εν τέλει χωρίσαμε για τελέίως άλλους λόγους και έχει καιρό που την ξεπέρασα.Γενικά δεν ξέρω τι τρέχει...πάντα με θυμάμαι επιλεκτικό αλλά όχι αυτό το πράγμα. Με έχει προβληματίσει πάρα πολύ σε σημείο που να σκέφτομαι ότι δε θα ξαναδώ καμία ερωτικά, ότι θα μείνω μόνος για πάντα και δε θα κάνω πχ οικογένεια. Σκέψεις που με κάνουν να αισθάνομαι χάλια και να με τραβάνε πίσω από σημαντικά πράγματα που πρέπει να ασχοληθώ. Έχω σκεφτεί ακόμα και το ενδεχόμενο να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο ή σεξολόγο,δε ξερω..αλλά γενικά είμαι πολύ στεναχωρημένος,δε θα ήθελα με τίποτα να είμαι ο ένας στους 100 που είναι ασεξουαλικός. Δεν έχω κανένα θέμα με αυτούς τους ανθρώπους,προς Θεού,απλά εγώ δε θα ήθελα να είμαι. Γι'αυτό και ο λόγος αυτής εδώ της εξομολόγησης, γιατί δε ξέρω τι τρέχει με μένα: έχω πεσμένη τεστοστερόνη; είμαι demisexual? ήμουν πάντα ασεξουαλικός με μόνο διάλειμμα την εφηβεία που έγινε το πάρτυ των ορμονών; δεν εχω ιδεαΑν κάποιος γνωρίζει κάτι παραπάνω, θα μου έκανε μεγάλη χάρη να σχολιάσει.Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.