ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ερωτευμένη με τον αδερφό της καλύτερής μου φίλης. Είμαστε στην ίδια παρέα, έχουμε τρομερή χημεία και ενώ νιώθω ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι πολύ ωραίο φοβάμαι να του το πω. Μεγαλώσαμε μαζί και -ούσα μεγαλύτερη- τον πρόσεχα, από το γυμνάσιο. Έχω υπάρξει εκεί για αυτόν σε χωρισμούς, σε χαρές, σε γενέθλια και αυτός το ίδιο. Τον θαυμάζω αφάνταστα, λατρεύω το μυαλό του, το χιούμορ του και τον τρόπο που με κάνει να νιώθω όταν είμαστε μαζί. Ήμουν έτοιμη να του το εξομολογηθώ, παρά τον φόβο μου ότι θα καταστραφεί η φιλία μας, μέχρι που σε μία συζήτηση για την αδερφή του, η οποία είχε σχέση με έναν φίλο του, είπε ότι το θεωρεί τεράστια ένδειξη έλλειψης σεβασμού το να κάνεις κάτι ή ακόμα και να φλερτάρεις με έναν φίλο του αδερφού σου και ότι ποτέ δεν θα το έκανε αυτό στην αδερφή του. Ξέρω ότι δεν είναι λογικό να νιώσω άσχημα, ο καθένας έχει την δική του ηθική και τα δικά του όρια, αλλά είχα καιρό να νιώσω τέτοια απόρριψη στον ερωτικό τομέα. Πραγματικά στεναχωρήθηκα αρκετά και ένιωσα ότι δεν υπάρχει ποτέ ελπίδα να είμαστε μαζί. Δεν ξέρω γιατί τα γράφω όλα αυτά, ξέρω ότι η μόνη λύση είναι να τον ξεπεράσω και να συνεχίσω να είμαι φίλη του αλλά κάθε φορά που τον βλέπω νιώθω την ανάγκη να του τα πω όλα και να γίνει ο,τι είναι να γίνει.