ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, ειμαι 18 χρονων και ειμαι gay. Εδω και χρονια δεν το ξερει κανεις οτι ειμαι ομοφυλοφιλος για λογους οτι δεν αισθανομαι ετοιμος να το πω. Στο σχολειο ημουν θυμα βιας γιατι ναι δεν μπορουσα να το κρυψω. Η μητερα μου αποκαλει τους gay "πουστηδες" οποτε ξερω οτι δεν τους εγκρινει. Γενικα, τα τελευταια χρονια ως εφηβος προσπαθουσα να καταλαβω τον εαυτο μου και να ξεκαθαρισω καποια πραγματα. Πλεον ειμαι στο εξωτερικο και σπουδαζω, και ενω ελεγα οτι θα κανω μια νεα αρχη, κανοντας γνωστο σε ολους οτι ειμαι gay, συνεχιζω να το κρυβω. Πολλοι φιλοι συχνα με ρωτανε πως και δεν εχω κοπελα κλπ και ειναι απο τις χειροτερες ερωτησεις που μπορει να μου κανει καποιος, για δεν μπορω ετσι ξερα να τους πω "Ειμαι gay". Αισθανομαι απιστευτη καταπιεση και μοναξια στην ζωη μου και οτι ζω μια ζωη στην οποια εγω δεν ειμαι ο πραγματικος εαυτος μου. Δυστυχως ναι εχω σκεφτει και την αυτοκτονια γιατι απλα θεωρω οτι δεν μπορω να συνεχισω να ζω την ζωη μου κλεισμενος στον εαυτο μου. Προσποιουμαι οτι ειμαι καποιος, οτι ειμαι ευτυχισμενος.