ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 17 χρονων στη β λυκειου και πριν απο περιπου 10 μηνες ανακαλυψα πως εμαι γκει.Η αληθεια ειναι πως απο μικρος το υποψιαζομουν ομως παντοτε το αρνιομουν σαν κατι πολυ κακο και απαραδεκτο.Βλεπετε το γεγονος οτι ζω στην κρητη δυσκολευει κατα πολυ τα πραγματα.Το γνωριζουν μονο 3 καλοι φιλοι απο τους ελαχιστους που εχω.Στους υπολοιπους φιλους και συγγενεις απλα παιχω θεατρο και προσποιουμε ενω γενικα δεν μου φαινεται οτι ειμαι γκει και ποτε κανεις δεν το εχει υποψιαστει ττωρα που βρισκομαι στην εφηβεια.Οταν ημουν πιο μικρος και στο γυμνασιο καποιοι με σχολιαζαν επειδη δεν επαιζα ποτε ποδοσφαιρο και δεν ασχολουμουν γενικα με αντρικα θεματα.Το προβλημα μου ειναι οτι ειμαι σε μια πολυ ασχημη κατασταση καθως φοβαμαι τη σιγουρα κακη αντιδραση των γονιων μου και να μην αρχιζουν να υποψιαζονται οσο περνουν τα χρονια.Δεν ξερω τι να κανω...Να κανω καποιες ψευτικες εφημερες σχεσεις με κοριτσια οσο διαρκει το σχολειο για να μην προκαλω υποψιες.Δεν ξερω...Και απο την αλλη το γενικο περιβαλλον γυρω μου και ιδιαιτερα το σχολειο ειναι πολυ εχθρικα σε τετοιου ειδους διαφορετικοτητες.Ολοι ακομη και τα κοριτσια ειναι ομοφοβικοι και χλευαζουν συνεχως τους γκει καθημερινα και εγω απλα κανω πως εχω την ιδια συμπεριφορα.Τι με συμβουλευετε να κανω απο δω και περα που η κατασταση χειροτερευει και εγω ψυχολογικα καταρρεω.Φοβαμαι πως ετσι οπως ειμαι για καποιο λογο προδιδω την οικογενεια μου η οποια με αγαπαει παρα πολυ.Ολοι μου λενε πως ειμαι ενα πολυ καλο παιδι με ηθος και σωστη και εντιμη συμπεριφορα απεναντι σε ολους,με επαινουν για το οτι ειμαι αριστος μαθητης και εχω παρει του κοσμου τα πτυχεια και για το οτι ειμαι ωριμοτερος απο ολους τους υπολοιπους αναισθητους συμμαθητες μου που δεν εχουν ιδεα τι γινεται γυρω τους και δεν προβληματιζονται.Ειμαι σιγουρος πως υστερα απο την αποκαλυψη του οτι ειμαι γκει θα αλλαξουν ολοι τη σταση τους απεναντι μου.Τι να κανω επιτελους??