1.1.2015 | 21:43
ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ
που εστω καναμε πρωτοχρονια μαζι..δεν σε χορτασα αλλα ηξερα οτι αυτο δε προκειται να γινει ποτε..πρεπει να παψω να περνω ελπιδα απο το καθε περιεργο βλεμμα σου,απο την καθε περιεργη ατακα σου, απο την καθε φορα που λες το ονομα μου..μακαρι να μουν στο μυαλο σου να δω τι σκεφτεσαι..αν νιωθεις εστω και κατι για μενα..κι οταν σηκωθηκες να φυγεις...εκει που γυρισα την πλατη και καλα οτι ημουν απασχολημενη στην κουζινα...μεσα μου ολα πονουσαν ..ολα...δεν ηθελα ομως να γυρισω και να σε χαζεψω...ηθελα να παιξω την αδιαφορη..δεν θελω να ξερεις ποσο ποναω για σενα..ποσο μου λειπεις..ποσο ζηλευω οταν μιλας για αλλες...ποσο θα σε ηθελα δικο μου..ποσο απελπισμενα σε περιμενω και κρεμομαι απο καθε ατακα και λεξη μπας και μπορεσω να εξηγησω κατι στον εαυτο μου..μακαρι ολες οι μερες του 2015 να ναι σαν την πρωτη του..να ειμαι μαζι σου..καλη χρονια μωρο μου...σαγαπω...οσο δε φανταζεσαι..λπυησου με και δωσε μου μια ευκαιρια ...εστω για μια φορα να μαστε μαζι...εστω για λιγο..κανε το ονειρο μου πραγματικοτητα.