ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό. Ενώ είμαι σεξουαλικά στερημενος και γκρινιαζω για αυτό όταν μου τυχαινουν dates μέσω του γνωστού dating site για εμάς τους γκέι, φοβάμαι να βρεθώ κ αν βρεθώ ειδικά σπίτι μου ή σπίτι του άλλου οι δυο μας έχω τόσο φόβο κ άγχος που δεν μπορώ να κάνω τιποτα κ δεν λειτουργώ κ εν τέλει ξενερωνει ο άλλος. Και αν βρεθώ με κάποιον σε πιο στυλ "ραντεβού" μέχρι να πάω κοντευω να μείνω στο δρόμο απο το άγχος κ το φόβο κ αν προκύψει μετά κάτι φοβάμαι πολύ κ το σταματάω κ όταν φεύγει αυτός σα να φεύγει ένα βάρος από πάνω μου (λες και θα με φάει κάνω) και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο ερωτικό. Λέω εδώ κ πααααρα πολύ καιρό ότι θέλω να ψαξω ενεργά την πρώτη μου δουλειά και φοβάμαι και στο τηλ να μιλήσω κ αν μου πουν να πάω από κοντά είτε το αποφεύγω είτε πάω κ όταν φτανω απέξω κανω μία ώρα να μπω γιατι μου κόβονται τα πόδια λες και πάω για εκτέλεση ή φεύγω. Βαρέθηκα να είμαι έτσι. Και το χειρότερο είναι ότι ο φόβος σωματοποιειται, κόψιμο, πόνος, σφιξιμο, δύσπνοια.... το 50% των προβλημάτων μου φταίει αυτή μου ή συμπεριφορά, ενώ θέλω το διαφορετικό, θέλω να κάνω καινούργια πράγματα, να εξελιχθω κ να βγω από το comfort zone mou εν τέλει έχω κολλήσει εκεί για χρόνια. Είμαι 21 και δεν θέλω να περάσουν άλλο τ χρόνια κ να έχω μείνει. Πως μπορώ να το πολεμήσω; Κάθε βοήθεια καλοδεχούμενη.