6.10.2012 | 00:18
ειμαι η ιδια που εκανα πριν λιγο την εξομολογιση <ολα κοπηκαν>
κ να σας πω κ κατι? τρ που το σκεφτηκα μετα την καταχωρηση που πατησα. εχω την υγεια μου, ολα τα μελη της οικογενειας μου υγιη επισης, εχω εναν ανθρωπο που παρα τη στενοχωρια μου κ τα μουτρα μου με θελει κ με νοιαζεται κ με κανει να γελαω.κ προσπαθω να τον κανω κ εγω να γελασει αληθεια.μπορει να ρθαν ετσι τα πραγματα σαυτη τη χωρα κ να μην ειμαστε ενταξει. αλλα αυτο που μπορω να παραδεχτω απο προσωπικη εμπειρια ειναι πως ευχαριστιεμαι πλεον με τα στη ζωη μου. με ευχαριστει το χαμογελο που μου εριξε ο αστεγος οταν τον κοιταξα κ οταν του εδωσα φαγητο και το ματι που μου εκλεισε η γιαγια που εψαχνε στα σκουπιδια και η μαμα μου που με πηρε να μου πει οτι πηρε αδεια κ ο μπαμπας μου που μου ειπε πριν λιγο οτι σταματησε να τον ποναει η μεση του κ πως αυριο θα παει για δουλεια και η σκυλιτσα μου κ ο κυριος απο απεναντι που μου ειπε καλημερα. εννοειται πως ελπιζω κ ευχομαι αυτη η κατασταση να αλλαξει προς το καλυτερο γιατι καποιοι ανθρωποι εχουν πραγματικο προβλημα.κ ελπιζω αυτοι που δν εχουν προβλημα για την ωρα να σταματησουν να προκαλουν προβλημα στους υπολοιπους εξαιτιας της ψηφο τους κ της βλακειας του εγκεφαλου τους.