ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι καποια ατομα στη ζωη μου που ειδα αρχικα οτι κατι δε μου αρεσει σε αυτα. Και μετα ειδα και οτι κατι μου αρεσει. Ετσι εχω χτισει καποιες φιλικες σχεσεις που δεν βασιζονται σε αληθινη συμπαθεια. Για παραδειγμα:1. Εχω εναν φιλο που ειναι καρααλητης. Τον εκανα φιλο οταν ημουν 15 και αυτος ηταν 27-28 δε θυμαμαι. Εγω παλι δεν ειμαι καθολου ετσι πλεον που ειμαι 20. Παλια που εξερευνουσα τον κοσμο ισως ταιριαζαμε. Δεν ξερω ποιος ειναι περισσοτερο θυμα σε αυτην την ιστορια. Αυτος που εχει εμενα να του λεω συνεχεια τι να κανει στη ζωη του γτ τα κανει ολα λαθος ή εγω που μου εχει γινει κολιτσιδα; Και αυτουνου του αξιζουν καλυτεροι φιλοι (που δε θα τον κραζουν συνεχεια και θα περνανε καλα) και εμενα (που δε θα εχουν κακες παρεες και συνηθειες και θα ξερουν να ζουν καλυτερα).2.Εχω μια περιπου φιλη απο κατι μαθηματα που κανω. Στην αρχη μου ειχε φανει υπεροπτικη, αντιπαθητικη , ασχημη. Επειτα πνευματωδης, συζητησιμη, ομορφη (η εμφανιση δεν παιζει ρολο αλλα ουτε εκει εχω σταθερη εικονα) . Νιωθω τυψεις που μια νιωθω συμπαθεια για αυτην και μια αντιπαθεια. Γιατι ουτε αυτης της αξιζει κατι τετοιο. Σε κανεναν ανθρωπο δεν αξιζει. Δεν μπορω να το ελεγξω ομως. Δε θα σταθω στο τι με εκνευριζει σε αυτην δεν εχει σημασια. Μια χαρα κοπελα ειναι. Σημασια εχει η ασταθεια μου. Δεν ξερω τι να κανω με αυτους τους δυο ανθρωπους. Σκεφτομαι οτι μαλλον δεν ταιριαζουμε ομως δεν μπορω να μην μιλαω ξαφνικα. Και το να πω οτι δε θελω να μιλαμε μου φαινεται χαζο. Σκεφτομαι να το παιζω απασχολημένη και στους δυο απο δω και περα. Αν εχετε κανεναν αλλον τροπο κατα νου ή κατι να σχολιάσετε θα χαρώ να το ακουσω.