ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στην αρχή θεωρούσα εμένα τραγική και μίζερη που έχω μείνει με 2-3 φίλους,δεν βγαίνω όσο συχνά έβγαινα και δεν έχω γκόμενο.Τώρα όμως βλέπω ότι ίσως και για πρώτη φορά,είμαι καλά,σοβαρά τώρα,είμαι και νιώθω καλά,δε νομίζω ότι μου λείπει κάτι και είμαι μονίμως χαρούμενη.Και βλέπω αυτούς τους 2-3 φίλους μου(φίλους+φίλες),οι δυο είναι ζευγάρι και κάνουν ό,τι λέει ο γκόμενος λες και είναι παντρεμένοι.Γήπεδο θέλει ο σύζυγος?Γήπεδο θα πάμε.Δε θέλει να βγει ο σύζυγος?Θα μείνουμε όλοι μέσα.Ό,τι πει το μωρό.Και είναι λίγο μίζερο αυτό.Δεν έχουν πια άποψη,δεν μπορούν να πουν και τίποτα,μόνο συμφωνούν.Σαν να έχουν χάσει τον εαυτό τους.Εγώ απ'την άλλη,νομίζω ότι όσο πάει βρίσκω τον εαυτό μου όλο και περισσότερο.Κάνω μια δουλειά που μου αρέσει πολύ και μπορώ να την επεκτείνω στο μέλλον,είμαι σε μια σχολή που έχει να κάνει με τη δουλειά μου και επίσης μου αρέσει πολύ,από θέματα υγείας δόξα-το-Θεό-όχι-ότι-έκανε-αυτός-κάτι-αλλά όλα καλά,με την οικογένειά μου είμαστε μια χαρά και αγαπημένοι,σκυλιά-γατιά όλα καλά,με τους/τις φίλους/φίλες μου είμαι μια χαρά,προσπαθώ όσο μπορώ να μαθαίνω καινούρια πράγματα και να αποκτώ νέες εμπειρίες,δεν ξέρω,γενικά είμαι καλά.Και νομίζω οι φίλοι μου δεν είναι.Αλλά αυτή η εξομολόγηση είναι για μένα,και όχι για τους φίλους μου.Γιατί ο καθένας κάνεις τις επιλογές του και εμένα τώρα είναι επιλογή μου να μην "κυνηγάω" τη διασκέδαση και να μην τρέχω σε σούπερ-ντούπερ-κουλ καφετέριες και κλαμπάκια για να βγάλω φωτογραφίες και να κάνω τσεκ ιν,γιατί βασικά δε με νοιάζει.Με έναν καφέ στην πλατεία παρέα με τους φίλους μου είμαι κομπλέ και περνάω καλά.Χωρίς πολλά νταβαντούρια.Αυτό βασικά.Είμαι καλά και περίμενα να φτάσω 20 για να το πω αυτό και να το εννοώ.Νιώθω ευτυχισμένη και μου αρέσει η ζωή μου :)Και,παρ'ολο που μου φαίνεται αστείο αυτό που θα γράψω τώρα,και ίσως το αναιρώ και λίγο,αλλά μου φαίνεται ότι ωρίμασα.Και αν έτσι είναι η αίσθηση της ωριμότητας,μ'αρέσει και το προτείνω.