13.3.2014 | 02:49
Είμαι κεραία...
Το ραντάρ μου το έπιασε, ξέρω ότι έχει βρει κάποια. Το νιώθω σας λέω.Τι ανύπαρκτη αυτοεκτίμηση έχω που συνεχίζω να στεναχωριέμαι για κάποιον για τον οποίο δεν υπάρχω.Για σκεφτείτε το λίγο. Εγώ εδώ να τον σκέφτομαι, να κλαίω και να είμαι μόνη μου. Αυτός εκεί, στο κρεββάτι κάποιας, να γελάει, να χαίρεται, να κάνει έρωτα.Πόσο ακόμα θα μου πάρει πια να το βάλω στο κεφάλι μου ότι δεν αξίζει?