τουλάχιστον εισαι σινεφιλ :Pπλακα κανωωωωω.... το κλαμα είναι ξέσπασμα και δεν εχει να κανει παντα με την προσωπικοτητα μας η με το ποσο δυναμικοι ειμαστε...οι ταινιες που περιγραφεις είναι αντικειμενικα συγκινητικες (για το grey zone δεν εχω αποψη) οποτε εισαι συναισθηματικος ανθρωπος σιγουρα και αυτό δεν είναι κακο.ασε που καθαριζουν και τα ματια
25.2.2014 | 19:11
Είμαι κλαψιάρης ????
Δάκρυσα σαν μικρό παιδί οταν κατάλαβα την αλληγορία στο τέλος της ταινίας "Ο λαβύρινθος του Πανά" με το κοριτσάκι , δάκρυζα συνέχεια καθώς έβλεπα τα αίσχη που λαμβάνανε μέρος στις ταινίες " η λίστα του Σιντλερ " και στο " The Grey Zone " με τον Harvey Keitel , έκλαιγα στο τέλος του Oldboy 2003 και στο 12 Years a Slave ,επίσης στο Detachment 2011 , στο Hachiko απο την αρχη μέχρι το τέλος ήμουνα να με μαζεύεις και μετά ακόμα ...βουρκώνω ,γεμίζω τον τόπο δάκρυ , κλείνει και η μύτη ,δεν μπορώ να κρατηθώ και να θέλω αμα βλεπω κάποιες σκηνές.... Για αυτό πάντα βλέπω τέτοιες ταινίες μόνος μου , με παρέα θα δώ μόνο περιπέτειες ή κωμωδίες ή θρίλερτο θέμα είναι οτι είμαι τριάντα χρονω μαντράχαλος , βαρύς τυπος έξω με την παρέα , τσιγάρο πιοτό βρισίδια και μαγκιές , ποδόσφαιρο και στοίχημα φωνές και τσακωμοί ,αλλα μήν με πάς σε δραματική ταινία .Τι συμβαίνει με μένα ?Εχω πρόβλημα τελικά ?είμαι κλάψα ??
1
