ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γενικά δεν έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους, τους προσεγγίζω εύκολα, φίλες, φίλους, άλλους που μου αρέσαν, ανθρώπους άλλων ηλικιών...Είμαι χαλαρή και βρισκώ κάτι να πω. Όμως μαζί σου είναι άλλο, με αγχώνεις αφάνταστα, όταν σου μιλάω η φωνή μου ίσα που ακούγεται, κοιτάω το πάτωμα, με πιάνει ταχυπαλμία. Το ξέρω πως είσαι ευαίσθητος, καλός, πως δεν με αντιπάθεις, πως ακούμε ίδια μουσική, βλέπουμε ίδιες ταινίες, ξέρω πως θα ταιριάζαμε...Αλλά , φένεσαι τόσο απόμακρος, όλοι έχουν να λένε πόσο κλειστός και εσωστρεφής είσαι. Με ξεγελάς ,ώρες ώρες νομίζω πως εκεί που κάθεσαι μόνος σου δεν θες να σε ενοχλήσει κανείς, πως βλέπεις τους πάντες αφ'υψηλού, πως αν σου απευθύνω τον λόγο θα ενοχληθείς, πολλούς ξεγελάς έτσι να το ξέρεις. Θαυμάζω απεριόριστα το πως δεν επιδίδεσαι σε τυπικούς ανούσιους διαλόγους με ανθρώπους που για σενα δεν μετράνε , αλλά πως θα σε γνωρίσω ;Με τρομάζεις, αυτή η αυτοπεποίθηση που αποπνέεις...Αν έχω καταλάβει καλά κάποια πράγματα για σένα, θα χαιρόσουν αν κάποια σε προσέγγιζε, όμως και πάλι επειδή μετράς για μένα φοβάμαι μην πω βλακεία και εκεί πέρα που αδιαφορούσες αρχίσεις να με θεωρείς χαζή, συνήθως δεν με νοιάζει πως φαίνομαι όμως μετράει η γνώμη σου. Δικαιολογώ τις προήγουμενες αποτυχίες μου λέγοντας πως δεν ήταν τόσο καλοί για να δουν τι έχω να δώσω. Όμως εσύ είσαι ο δικός μου ορισμός της τελειότητας είσαι αυτό που θεωρώ πως μου αξίζει , άρα μία απόρριψη από σενα θα με πονέσει περισσότερο. Ίσως να θεωρήσεις το ενδιαφέρον μου ενόχληση, αυτό είναι που φοβάμαι περισσότερο. Ο αδερφός σου μου είπε να σου πιάσω την κουβέντα για μουσική και πως θα σου άρεσε αλλά πως έτσι στο ξεκάρφωτο; Βέβαια τι άλλο μπορώ να σου πω για να ξεκινήσω διάλογο που να κρατήσει πάνω από 5 δεύτερα; Είμαι μία μεγαλή κότα! Ενώ ξέρω πως προκειμένου να σου αρέσω δεν μετράει μόνο η καλή μου εμφάνιση ,αλλά πως πρέπει να σε κάνω να ανοιχτείς , κάθομαι με σταυρωμένα χέρια, γιατί σε φοβάμαι. Δεν λέω να καταλάβω πως δεν δαγκώνεις. Και εκτός από αυτά είναι και κάτι τελευταίο που με εμποδίζει. Σκέφτομαι συνεχώς πως ποτέ δεν ήμουν θελκτική (όση αυτοεκτίμηση και να χεις από ένα σημείο και μετά σε προβληματίζει, ιδίως όταν δεν μπορείς να το αποδώσεις σε κάποιο σου ψεγάδι αλλά δεν ξέρεις τι φταίει). Σκέφτομαι πως ίσως άμα σου άρεσα έστω και λίγο να έκανες κάτι παρά τον εσωστρεφή σου χαρακτήρα. Και εδώ είναι η μεγαλύτερη παγίδα που με οδηγεί συνεχώς στην παραίτηση. Πόσο μίζερο να σε σκέφτομαι συνέχεια, να νιώθω τέτοια απόγνωση και εσύ να μην ξέρεις τίποτα...