11.5.2017 | 23:34
Είμαι ...μεγάλο κορόιδο...
Έρχεται η στιγμή που έπειτα από μακρά περίοδο μοναξιάς και απογοητεύσεων πιστεύεις πως έχεις βρει έναν άνθρωπο να σε νοιάζεται και ίσως να σε αγαπάει.Επενδύεις τα πιο δυνατά και όμορφα συναισθήματά σου σε αυτόν τον άνθρωπο, προσπαθείς αδιάκοπα να τον κάνεις να χαμογελάει, στερείσαι πράγματα εσύ για να είναι ευχαριστημένος αυτός, ρίχνεις τον εγωισμό σου στο πάτωμα...Και επειδή είσαι χαμηλών τόνων και δεν πολυασχολείσαι με κουτσομπολιά δε μπορείς να ξέρεις τι κάνει τις ώρες που απουσιάζει ή δεν απαντά στο τηλέφωνο. Σε βασανίζουν υποψίες ενδόμυχα, αλλά σε διαβεβαιώνει πως δεν τρέχει τίποτα.Κάθε μέρα να αναρωτιέσαι στον εαυτό σου "με αγαπάει ή με παίζει;"...Ξέρει ότι είσαι διαφορετικός, πολύ πιο ευαίσθητος από το συνηθισμένο και πολύ πληγωμένος από προηγούμενες σχέσεις. Πώς μπορείς να μου το κάνεις αυτό; Αφού ήξερες ότι είμαι τόσο ευαίσθητος και εσύ γουστάρεις να ψάχνεσαι δεξιά και αριστερά, γιατί έμπλεξες μαζί μου; Εσύ μάλιστα είχες κάνει πρώτη κίνηση κιόλας...Με χρησιμοποίησες για να σου κάνω τα χατίρια και να αισθάνεσαι πως κάποιος σε αγαπάει πραγματικά... Μάλλον σύντομα σου τέλειωσε ό,τι αισθανόσουν για μένα (αν αισθανόσουν ποτέ)... Και έμεινα πάλι μόνος, ένας βλάκας και μισός, σκέτο κορόιδο...