18.5.2014 | 23:31
ΕΙΜΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ...
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ Η Κ. ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ.. ΤΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΛΕΞΕΙΣ.. ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΠΟΙΟΙ,ΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, ΠΩΣ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Κ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ.. ΟΤΑΝ ΓΕΝΝΙΟΜΑΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΤΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ Κ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ Κ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟΣΟΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ... Η Κ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΗ. ΕΙΧΕ ΕΜΕΝΑ.. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.. ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ..
